De maand februari is aangebroken. Het is deze tijd van het jaar maar de vraag of je kunt voetballen. Vorst, sneeuw en regenval hebben de afgelopen jaren regelmatig de discussie doen opwaaien of de winterstop niet langer zou moeten duren. Nu HSSC’61 een kunstgrasveld bezit is het al een stukje makkelijker. ’s Morgens kon beslist worden dat het hoofdveld goed genoeg was om op te spelen. De voorspellingen waren niet goed, want er zou regen vallen….  Overigens ben ik er blij mee dat de winterstop voorbij is en er lekker gevoetbald kan worden.

Om 13.15 uur verzamelden we dus weer op het hoofdterras, waar er voor de kantine al contouren te zien waren van de derde helft/ pre-carnaval party.

De tegenstander van vanmiddag is de eerste  in de reeks van return wedstrijden ofwel de tweede competitiehelft. Vanaf nu weten we over het algemeen dus iets meer van de tegenstanders. Overigens moet de uitwedstrijd tegen Everstein nog wel gespeeld worden voor de eerste competitieronde. Van OSM’75 kunnen we de openingswedstrijd nog herinneren. Een ploeg met een aantal fysiek sterke spelers. Goed in de omschakeling en kopsterk.

De wedstrijd kon aanvangen onder droge omstandigheden en dat is wel fijn, want een regenbui zou het vel wel heel “zwaar’ maken. Nadat pupil van de week Piotr Weiss de “openingsgoal” maakte kon de wedstrijd beginnen.

Om 14.32 uur kon ik in mijn mobiel het woordje “begonnen” typen in de uitslagenapp. En terwijl ik nog even wat dingen checkte op mijn mobiel, kon ik alweer aan de bak. Arwin van Soest zette druk, de verdediger van OSM’75 deed het niet zo handig, want hij schoot de bal tegen diezelfde Arwin van Soest aan en zo werd deze actie tot doelpunt gepromoveerd. 1-0 binnen drie minuten! Na tien minuten zet Floris Kool druk op de keeper. Hij schiet de bal hard weg, maar ook tegen Floris Kool, die zo zijn tiende van het seizoen bij kan schrijven. 2-0. Om eerlijk te zijn, twee cadeautjes of twee lelijke doelpunten, maar ook de schuld van de verdediging van OSM’75. De fase daarna is duidelijk ook voor HSSC’61. Jan Donker kan vanaf rechts a la “Janmaat in zijn goede dagen” opstomen. Arwin van Soest kan daarna ook door en op de achterlijn terugleggen op Bas Scheenhart. Als Bas Scheenhart Floris Kool wegstuurt lijkt de 3-0 in de maak, maar helaas wordt er buitenspel gegeven. Tristan Koet heeft nog de mogelijkheid om het doel onder vuur te nemen. Maar inmiddels gewend aan zijn nieuwe positie, denkt hij meer als middenvelder, dan aanvaller en besluit hij niet zelf te schieten, maar de bal breeduit te spelen.  De trainer van OSM’75 heeft het dan wel gezien en wisselt na ruim een half uur twee spelers. En net zoals in de uitwedstrijd gebeurt er dan wel wat. OSM’75 krijgt duidelijk een impuls en het is dan ook niet vreemd dat OSM de eerste drie kansen van de wedstijd in deze fase creëert. Een kopbal over het doel, een schot in de handen van keeper Niek de Vos en een schot naast het doel van de Heicoppers. De ruststand is 2-0 en in de rust kan er met elkaar gesproken worden over de 2-0 stand en de ontwikkelingen van de laatste tien minuten, waarbij HSSC’61 de grip lijkt te verliezen.

De fase na rust is weer voor HSSC’61. Floris Kool probeert Bas Scheenhart te bereiken, Arwin van Soest die de bal laat lopen voor Floris Kool en direct de bal meekrijgt, maar naast schiet, Frank de Goeij met een lekkere actie, die hard kan schieten, maar naast. Een uittrap van Niek op Bas Scheenhart, die daarna Floris Kool kan bedienen. Maar zoals het in de voetbal gaat. Je scoort zelf niet. OSM’75 doet dat wel en het 2-1. De wedstrijd wordt daarna wat rommeliger, of misschien moet ik zeggen onrustiger. Zeker als er tien minuten voor tijd een scrimmage is voor het doel van Niek de Vos. Dan zou zomaar de 2-2 kunnen vallen.

En dan breekt de 90^e minuut aan. Als materiaalman ga je dan vast wat sapjes halen voor de spelers. Bij hele spannende momenten blijf je nog wel eens zitten. Het is vorig seizoen nog wel eens gebeurd dat er in die minuten gescoord werd door HSSC’61. Bijgeloof of vertrouwen? We gaan op stap richting kantine. Ik heb vertrouwen in de goede afloop. De verdediging geeft al een aantal weken op rij weinig kansen weg en voorin worden er de laatste tijd altijd wel kansen gecreëerd.

Aan de bar plaats ik de bestelling en onderwijl kijk ik uit het raam: Er beweegt wat vanuit een ooghoek zie ik Arwin van Soest wegdraaien en de bal inschieten. De handen gaan omhoog: Doelpunt 3-1, over en uit. De scheidsrechter voelt dit ook aan en fluit direct daarna af.

Zoals in het vorige verslag al geschreven. De flow zo lang mogelijk vast houden. Een lucky begin hielp HSSC’61 deze middag. Het gevolg is dat we ons steviger nestelen in de middenmoot. De volgende wedstrijd is tegen Maarsen. Aan de jongens de opdracht om “in de flow” te blijven. Dat kan alleen door scherp te blijven, tegenstanders niet te onderschatten, want na de winterstop zien we de onderste ploegen punten pakken. Iedereen kan van iedereen winnen zeggen we dan. Puntje van aandacht is wellicht de wedstrijd eerder in het slot te gooien. Succes daarmee mannen!

Die avond klonk het aloude “Forza Heicop oleoleole, oleoleole, oleoleole, Forza Heicop oleoleole, oleoleole, oleoleole nog lang door en zo is het ook voor zowel spelers, staf en supporters: Forza Heicop! We zijn er trots op!