Competitie
Mannen, 1, 3e klasse D
Datum
19 mei 2018 14:30
Accommodatie
Onbekend
Zaterdag 19 mei staat de wedstrijd tegen FC Driebergen op het programma. Ter voorbereiding op wedstrijden kijk ik nog wel eens op de site van een tegenstander. Allereerst om de kleur van de shirts te controleren, om te weten of het uittenue mee moet. Dat is niet het geval. Mijn oog valt op de titel: “JO14 krijgt training van John de Wolf”. Nu zal de één meer hebben met John de Wolf dan de ander. Maar in het verleden een type Gattuso, die vanwege zijn onverzettelijkheid (zelfs) het Nederlands Elftal haalde. Maar eigenlijk valt me nog meer op. Het is een JO14. Dat zijn we bij HSSC’61 niet zo gewend. Wij denken meer aan JO7, JO9, JO11, JO13, JO15 etc. Dus de even nummers vallen op. In het geval van HSSC’61 is een JO8 dus een uitzondering. Even een klein voorbeeldje ter vergelijking HSSC’61 heeft een JO11-1 en JO11-2, waar alle 9 en 10 jarigen in voetballen. Driebergen daarentegen JO10-1, JO10-2, JO10-3, JO10-4, JO10-5, JO11-1, JO11-2, JO11-3, JO11-4, JO11-5. De eerste conclusie een grote club, met veel jeugd. Later hoorde ik dat er wel 850 jeugdleden zijn en maar 4 seniorenteams, dit komt o.a. doordat veel jeugd in de Utrechtse studentenstad verdwijnt.
Een prachtig complex. Mooie velden, tribune. Echter staat FC Driebergen onderaan in de derde klasse. Het complex is zeker derde klasse waardig en het zou jammer zijn als een club als Driebergen zou degraderen. Maar goed, daar heeft HSSC’61 deze middag geen boodschap aan. Vandaag willen we de vijfde plaats veilig(er) stellen en boven de 40 punten uitkomen.
We zijn vroeg op het complex en aangezien het morgenprogramma ook deels op Het Plein heeft plaatsgevonden, is het eten er bij ingeschoten. Erg verleidelijk is dan ook de pan met hamburgers en uien. In eerste instantie ben ik sterk genoeg om de geur te trotseren en door te lopen naar de kleedkamer. Al lopende bedenk ik dat ik een serieus excuus heb om wél een broodje te halen. Deze middag is onze vaste assistent-grensrechter Tom Bruynes een weekend weg. Navraag bij andere potentiële “vlaggers” waren op een teleurstelling uitgelopen. Blijkbaar was het een collectief weekend weg voor de “vlaggers”. Deze middag zou ik niet op het bankje naast Hens de With en Gerrit Molenaar plaatsnemen, maar de scheidsrechter assisteren. Allereerst nog wat werkzaamheden in de kleedkamer, waar Margreet Klijn altijd een groot gedeelte van het materiaal klaarlegt en ik nog wat assisteer. Meestal resulterend in het vullen van bidons en waardevolle spullen verzamelen. Nadat dit achter de rug is en de kleedkamer volstroomt met de boys en Marco Borsato plaats moet maken voor Rapper Boef. Yo! Het volume wordt langzaamaan ook wat verhoogd, dus verdwijn ik even naar buiten. Mijn tenue overigens uiterst trots opgehangen. Een heus “pakkie” is aanwezig.
Buiten gekomen, ben ik er van overtuigd dat het vlaggen ongetwijfeld veel energie gaat kosten en een broodje hamburger bijna noodzakelijk is om zo’n wedstrijd door te komen. Met € 2,50 op zak vallen we de twee dames lastig met de vraag of er een hamburger klaar gemaakt kan worden. Overigens misten we deze dames om 16.30 uur. Maar daar komen we later op terug. Daarna smullend van een hamburger bereiden we ons voor op de wedstrijd. Zo op het terras luisterend is het vertrouwen niet bijster groot. Als nummer laatst tegen HSSC’61 die vijfde staat….
Als het tegen twee uur loopt en de jongens naar het veld gaan voor de warming-up kan ik me omkleden en daarna aan de warming up beginnen. Om 14.20 mag ik me melden bij de scheidsrechter en probeer me voor te stellen dat dit voor Tommie Bruynes op zaterdag routine klusjes zijn. Een scheidsrechter van de leeftijdscategorie “zeer jong” verteld me hoe hij de wedstrijd leidt en we spreken wat signalen af. Bij een corner ter hoogte van penaltystip en duim omhoog als de bal in het vakje ligt. Bij lagere elftallen kon ik daar altijd erg makkelijk mee omgaan. Die 20 centimeter zorgt in mijn ogen namelijk echt niet voor een betere corner. Maar vanmiddag besluit ik het serieus op te pakken en bij de eerste corner zie ik dat de bal keurig neergelegd wordt op de kalkstrepen en de duim kan omhoog, de scheids blaast dat ie genomen kan worden.
Wat het vastleggen van belangrijke gebeurtenissen betreft is voorzitter Frank Lakerveld de twitteraar van de middag. Zelf kan ik niets noteren en sterker nog, vanuit de zijlijn wordt je gedwongen tot andere kijkperspectieven. De zijlijn, Menno de Keijzer en Mark Steenbeek als meest achterste mensen moet ik voortdurend in de gaten houden. Een gedetailleerd verslag schrijven lukt dus wat lastiger. Vandaar dat ik u graag meeneem in het twitterverslag van de middag.
Nadat de HSSC’61 aanvoerder kiest voor een wissel van helft en ik de juiste kant heb gevonden begint de wedstrijd. Binnen twee minuten vuurt Bas Scheenhart een poeier af op de goal, maar helaas over. De eerste waarschuwing van de Heicopse intenties zijn gegeven.
Binnen tien minuten is het echter een prachtige aanval van HSSC’61 zijde die de 0-1 op het bord zet:
De eerste helft is er één waar HSSC’61 de dienst uitmaakt. Vanuit mijn ogen zien we deze keer vooral de verdedigers aan het werk. Jari Aantjes heeft met zijn snelheid volledig controle over de rechterkant c.q. flank. Het centrum heeft te maken met een sterke balvaste spits. Maar Menno de Keijzer en Mark Steenbeek hebben daar de controle over. Overigens moeten ze daarvoor wel aan de bak. Goede spits, die wellicht wat beweging om zich heen mist(e)… Ferry Uittenbogaard heeft het ook onder controle, maar zijn tegenstander is een beweeglijke jongen die vooral individuele acties maakt. Als back kun je dan aan de bak. Het resulteert in verbeten duels tussen die twee. Ferry moet een duel ook een keer met geel bekopen.
Verder zien we prima voetbal. Veel combinaties op het middenveld. Aan de zijkant ruimte voor Bas Scheenhart. De kansen komen er dan ook. Arwin van Soest mist oog in oog met de keeper en schuift de bal naast. Net voor rust krijgt Floris Kool de bal in de voeten geschoven. Meer even later kan er een tweet de lucht in.
De ruststand is dus 0-2 en het enige dat je je kan verwijten is een grotere ruststand. Na rust een ander spelbeeld. Onrustiger. De kansen ontstaan. Met name Floris Kool en Arwin van Soest krijgen mooie kansen. Een kwartier voor tijd de verlossende 0-3.
Hoewel verlossend…… Als Mark Steenbeek met twee keer geel op zak het veld mag verlaten en zo zijn eigen afscheid en laatste wedstrijd voor HSSC’61 regisseert. Komt er nog een spannend einde
Zo gaan we zo langzamerhand conclusies trekken. HSSC’61 heeft 42 punten. Slechts in 2000-2001 en in 2002-2003 werden er meer punten gehaald in de derde klasse, namelijk resp. 47 en 44 punten als we de laatste 20 seizoenen bekijken. Dat laatste kan zelfs volgende week overtroffen worden als er gewonnen wordt van onze vrienden uit Everdingen.
En zo praten we nog even na met supporters. Lachende gezichten. De vlag is weer ingeleverd bij de scheidsrechter van dienst. De vlag had ik overigens nauwelijks nodig deze middag. Driebergen stond nul keer buitenspel. Wellicht zegt dat ook wat over de diepgang van de tegenstander. Een ingooi hier en daar, zo was het voor mij een rustig middagje. Om de middag een beter vervolg te geven, volgt er even overleg in de kleedkamer. Ik denk namelijk dat het nodig is om 18 hamburgers te bestellen. Iedereen heeft per slot van rekening energie verbruikt. Zelf vond ik het tempo niet geweldig hoog, dus nog een hamburger had ik niet nodig, want de eerste was nog niet verbrand. Maar in dat geval gaat het groepsgevoel boven je eigen gedachten, toch? Nadat Margreet en een aantal spelers ter assistentie meelopen, komen we van een uiterst koude kermis thuis. De pan staat er nog, maar…. leeg…. Geen ui, geen hamburger, geen broodje en geen dames te bekennen. Enigszins bedremmeld lopen we terug. Wie zet er nu een grote pan op het terras, volledig schoongemaakt om 16.30 uur.
Bij de kleedkamer aangekomen klinken de steeds weer terugkerende muzieknoten in de oren. Rolling on the river, proud Mary. Dat is misschien wel een goede conclusie. Goede eerste helft, een beduidend mindere tweede helft, maar we zijn vooral proud, trots. Trots op HSSC’61 en in dit geval op onze eerste elftal dat in de derde klasse West een prima debuut maakt, maar ook horen we van verschillende clubs een prima indruk achterlaat. Als voorzitter Frank Lakerveld daarna nog even mee de kleedkamer induikt om mee te helpen alles “netjies” achter te laten, zijn we nog meer proud.
Proud Mary keep on burning, verbasteren we tot Proud HSSC’61 keep on burning, of vertaald HSSC’61 blijft vooruitgaan.
Conclusie is dat de top 4 een lastige horde is gebleken deze competitie, maar we ons best of the rest mogen noemen. Volgende week de wedstrijd tegen Everstein, waarbij er theoretisch nog kansen zijn voor een nacompetitie. Doe voor beide clubs zal vooral zijn om het seizoen lekker af te sluiten. Tevens de laatste wedstrijd voor spelers Floris Kool (vertrek Heukelum) en Arwin van Soest (LRC Leerdam) En daarna een derde helft.
