Ondanks dat we de eerste wedstrijd van 2019 in het nieuwe jaar al hebben gespeeld, wat toch altijd een beetje voelt als de start van de tweede helft van de competitie, beginnen we vandaag echt aan de returnwedstrijden van het seizoen 2018-2019. De afgelopen dagen stonden een beetje in het teken van de onrust bij onze buren aan ‘de andere kant van de A2’. Hopelijk keert daar de rust weer snel terug. We wensen bestuur en betrokkenen alle wijsheid toe zodat onze (tegenwoordig) gemeente- c.q. provinciegenoten zich snel weer kunnen richten op het voetbal zelf. 

We beginnen die tweede helft van de competitie met de geruststellende gedachte dat we ons de laatste wedstrijden al behoorlijk uit de gevarenzone gespeeld hebben en stiekem hopen we dat er nog een prijsje in de vorm van een nacompetitie te halen is. Dat laatste zijn uitspraken die je als supporter kunt doen; een trainer en technische staf zijn daar begrijpelijkerwijs wat terughoudender in. Maar ja, supporters zijn in dat opzicht nu eenmaal wat opportunistischer. 

De uitwedstrijd tegen Sparta’30 eindigde in een gelijkspel; een terechte uitslag destijds (heb ik begrepen) al is het natuurlijk heel zuur als je in de laatste minuut drie punten uit handen geeft. Vandaag een nagenoeg fitte selectie en aan de trainer en zijn kompanen om daar een basiselftal uit te kiezen. Dat er vandaag nogal wat op het spel stond in de strijd om de subtop was bij HSSC in de eerste helft niet terug te zien. Een veel sterker Sparta’30 deelde het eerste half uur de lakens uit en het mocht een klein wonder genoemd worden dat het tot bijna de rust duurde alvorens Sparta’30 het veldoverwicht in een doelpunt tot uitdrukking bracht. HSSC wist er weinig tegenover te stellen. Volgens M. t. H. de moeder van speler B.S. (in het kader van ‘haar’ wet op de privacy mag ik geen namen noemen) was er bij HSSC sprake van ‘klootjesvoetbal’ al moet gezegd worden dat er wel gescoord werd door de thuisploeg. In de 32e minuut scoorde diezelfde B.S. en volgens velen was er geen sprake van buitenspel. Dick de Jong legde me op weg naar de kantine in de rust even uit dat er sprake was van een nieuwe situatie aangezien de keeper de bal aangeraakt had, maar dat het feitelijk sowieso geen buitenspel was om weer een andere reden (geloof ik)…afijn: het zal allemaal wel; hij werd afgekeurd! Na afloop van de rust maakte ik dezelfde wandeling in omgekeerde richting en werd mij de nodige moed ingepraat door Stephan Statistiek, die zei dat het leuke van zo’n rust is dat een tweede helft zomaar heel anders kan zijn. Kijk: dat zijn nou twee echte voetbalkenners! 

De tweede helft was van HSSC zijde een stuk beter! De trainer zal ongetwijfeld in de rust zijn manschappen het e.e.a. duidelijk gemaakt hebben, want men kwam heel anders uit de startblokken. In de 48e minuut leidde dit tot een doelpunt van Nicky die na een prachtige combinatie opgezet door Koen Looy de 1-1 op het scorebord zette. Daar werden we allemaal een beetje blij van langs de kant, waar zich de meest fantastische discussies ontsponnen, mede door de aanwezigheid van een paar fraaie vrouwelijke (maar dat is een persoonlijke mening) Sparta’30 supporters. De één bleek al aanhorende de vriendin van de spits en die andere mocht er ook zijn. Uiteraard mag iedereen er zijn; hoe men ook is…wat dat betreft zijn we bij HSSC heel ruimdenkend! Maar goed: terug naar de wedstrijd, want die ging intussen gewoon verder en uiteindelijk ging het daar vanmiddag om. HSSC kwam steeds beter in zijn/haar/genderneutrale spel en er vielen meerdere kansen te noteren. Het bleef echter heel lang spannend en het duurde tot de 84e minuut alvorens HSSC tot scoren kwam. Het was Kees van de Berg die zich in het strafschopgebied van Sparta begaf en daar onderuit werd gehaald; penalty! Die neemt Koen Looy tegenwoordig en de spanning naast me op de bank nam toe bij vader en moeder Looy. Koen bleef echter ijzig kalm (althans; zo zag het er langs de kant uit) en schoof de bal laag in de hoek: 2-1. Met nog een minuut of zes te gaan was het zaak de boel achterin dicht te houden, maar daar hebben we onder leiding van Jan Donker de laatste tijd steeds minder problemen mee. Het slotakkoord was wederom voor HSSC en het was invaller Lucas van Dam die op zijn “Lucas” een aantal spelers het bos instuurde en vervolgens een bal op maat gaf aan Bas die zijn tiende doelpunt deze competitie fraai binnenkopte: 3-1. Een waar feestje bij de ingang van de kleedkamer door de spelers van het tweede elftal viel de spelers ten deel en de supporters zochten 

met een zeer tevreden gevoel de warme kantine op. Drie punten rijker en gestegen op de ranglijst naar de vierde plaats; voorwaar, een prima zaterdag.