RFC - HSSC’61: 1-1 

Van lieverlee komen we met de competitie in een fase waarin de prijzen verdeeld gaan worden. Waar er een aantal weken geleden sprake leek van een zekere afscheiding tussen de nummer vier (wij dus) en de middenmoot, schuift de boel de laatste weken weer aardig in elkaar. Vandaag was dan zo’n wedstrijd die je eigenlijk moet winnen gezien de stand op de ranglijst. De thuiswedstrijd leverde een 3-0 winst op; dus dan is het geen onlogische gedachte dat je rekent op een driepunter. 

Dit moest dan gebeuren op geen al te best veld, maar in ieder geval wel weer een keer onder weersomstandigheden waarbij er tenminste ‘normaal’ gevoetbald kon worden. Christiaan nam de plek in van Ferry die weer eens wat te vieren had vandaag en Lucas begon als linksbuiten. Onder leiding van dhr. Van der Zwan werd afgetrapt en met goed verzorgd voetbal nam HSSC het initiatief. Dit leidde al in de 5e minuut tot een kans voor Lucas die met een prachtige steekpass van Koen vrij gespeeld werd en een minuut later werd Bas de kans op en voorsprong gegeven, maar helaas leverde beide kansen geen doelpunt op. Na tien minuten was het Tristan die met een vlammend schot een poging waagde. De bal ging richting de kruising, maar de keeper van RFC kreeg er nog net zijn hand tegenaan. Maar het was mooi om te zien hoe er gespeeld werd: constant de vrije man zoekend en met spelers als Nicky, Tristan en Koen op het middenveld zit er dan “nogal wat voetbal’ in de ploeg. Het bracht echter wel een risico met zich mee in de omschakeling en na zo’n minuut of twintig kon Jan nog maar net op tijd ingrijpen bij een uitbraak van RFC. Twee minuten later was het toch raak voor HSSC. Diezelfde Jan stuurde Jari weg op rechts; zijn voorzet was perfect op Bas die de bal van dichtbij binnen schoot; een schitterende aanval, mooi opgezet volgens een beproefd recept. Over recepten gesproken: mocht u eens lekker buiten de deur willen eten, dan kan ik u een leuk restaurantje in Culemborg aanbevelen: “Het Kasteeltje”. Op een idyllisch locatie in het historische centrum van Culemborg word u gastvrij ontvangen door de eigenaresse. De eigenaar zelf staat achter het fornuis en tovert daar voor een gezelschap van hooguit twintig mensen de meest heerlijke gerechten op tafel. Mocht u er heengaan (wel reserveren vooraf!) dan kan ik u de forelmousse aanbevelen als voorgerecht. Een combinatie van een zalmloempia met een mousse van Forel gelardeerd met gekonfijte radijs; een streling voor de tong! #SierddeVos. Terug naar de wedstrijd… Terwijl we nog een beetje na stonden te genieten van het doelpunt werden we ruw wakker geschud door de 1-1. Een verre ingooi van RFC werd in het strafschopgebied doorgekopt naar een geheel vrij staande speler die beheerst afrondde en de gelijkmaker op het bord zette. Ook volgens een beproefd recept denk ik zo, maar hier kan ik zo 1,2,3 geen lekker gerecht bij bedenken. 

Vanaf dat moment ging RFC anders spelen; waar men voetballend de mindere ploeg was gooide men het over een andere boeg. Het fysieke duel werd gezocht en regelmatig werd de lange bal gehanteerd. Het leverde hen een paar kansen op en bij HSSC was men het wel een beetje kwijt. Het is duidelijk dat dit niet ons spel is en hierin was RFC de slimmere en sterkere ploeg. Aan de scheidsrechter om te bepalen hoe ver je mag gaan. Het leverde een fiks aantal gele kaarten op, aan beide zijden overigens en het spel werd er niet leuker op om naar te kijken. Het werd een beetje een “patatje oorlog” en persoonlijke heeft dat niet mijn voorkeur. De tweede helft probeerde HSSC het goede spel van de eerste 20 minuten van de wedstrijd weer op te pakken en het leverde een paar kansen op waar we echter niet uit wisten te scoren. Een voorzet van de linkerkant werd door Bas in één keer ‘op den pantoffel’ genomen, maar verdween over het doel. De spanning bleef uiteraard bij een stand van 1-1, maar daar moesten we het een beetje mee doen. Een prachtige aanval van HSSC werd nog om zeep geholpen door een volstrekt onterecht vlagsignaal (mag ik dat zeggen? Ja dat mag ik zeggen!) door de grensrechter van RFC. RFC ging verder met hun spelwijze en veel (kop)duels werden door hen gewonnen. Duidelijk een heel wat ervarenere ploeg dan HSSC en uiteindelijk moet je je dan neerleggen bij een gelijkspel. Niet dat we niet wilden winnen, want met het inbrengen van Marko Luksen (die na vele maanden blessureleed weer eens in kon vallen) en Frank de Goeij was er wel degelijk de intentie de wedstrijd alsnog naar ons toe te halen. Marko ging het duel aan in de spits en dat leverde gelijk een paar hachelijke momenten op, maar geen doelpunt. In de laatste minuten van de wedstijd kreeg RFC nog een aantal corners die ook zomaar een nederlaag hadden kunnen betekenen. Niek wist echter als winnaar uit dergelijke scrimmages te komen en zo werd de wedstrijd 

afgesloten met een gelijkspel. Blij mee? Nou nee, maar soms is het niet anders en moet je je verlies (want zo voelde het vandaag toch wel een beetje) accepteren. Het positieve aan zo’n wedstrijd vind ik wel dat het qua ‘voetbal’ bij HSSC goed zit. Andere aspecten spelen echter ook een rol en daarin moesten we het vandaag afleggen tegen de tegenstander. Volgende week een weekje rust. Bij uitstek een goede gelegenheid om bij ons tweede elftal te gaan kijken die vandaag heel goede zaken deden in de strijd om het kampioenschap door uit bij te winnen bij Papendrecht en volgende week bij winst koploper zijn. Half drie op Het Plein!