HSSC’61-SSC’55 3-1

Over voetbal, vertrouwen en vrouwen...

Laten we dit verslag maar eens beginnen met een quizvraag die langs de lijn gesteld werd door de oud keeper van ons eerste elftal, Goof ’t Lam. Aan een aantal omstanders. “Stel dat een keeper de bal uittrapt en deze door de sterke tegenwind over hem heen zijn eigen doel in zeilt” wat is het dan? Frans Looy die naast hem stond en graag de slimmerik uithangt: “een doelpunt” Fout: “dan is het geen weer om te voetballen”!  Velen van u kenden deze uitspraak waarschijnlijk al, maar het typeerde de omstandigheden van deze dag wel. Uitgeweken naar het prachtige kunstgrasveld werden beide teams, maar ook de supporters, geconfronteerd met een harde wind die schuin over het veld heen joeg en dwars door alle jassen van het publiek. Lastig voetballen en veel kou lijden dus; eigenlijk geen weer om te voetballen al met al. Maar zoals mijn wijze vader vroeger al zei: “we zijn niet van suiker”en bovendien hebben we met zijn allen uitgekeken naar de zaterdagmiddag half drie en dan moeten er gekkere dingen gebeuren dan een beetje wind om ons die anderhalf uur af te laten pakken…

In een week waarin Sinterklaas resoluut plaats maakt voor het naderende Kerstfeest was er ook groot nieuws te melden uit de bestuurskamer: trainer Gerrit Molenaar heeft een seizoen bijgetekend. Mooi nieuws en we feliciteren daarmee de TC, de trainer maar eigenlijk de hele vereniging en hopen dat dit wederzijdse vertrouwen nog tot mooie dingen mag leiden. Dat moest dan vandaag maar gelijk beginnen. Na een aantal teleurstellende wedstrijden die geen punten opleverde, maar alleen maar teleurgestelde gezichten van supporters en chagrijnige spelers (kan ik u uit eigen ervaring meedelen) werd het nu weer eens tijd voor een resultaat. Dat moest dan gebeuren tegen de onderste van de ranglijst. We hebben echter een week eerder tegen Asperen wel gemerkt dat spelen tegen de nummer laatst geen enkele garantie geeft voor punten. Het is sowieso een competitie waarin er wat uitslagen betreft de gekste dingen gebeuren. Goed nieuws vandaag was dat Jan Donker er weer bij was en dat is toch wel een bepalende kracht in dit team. Ik citeer de trainer op regio-voetbal: “We hebben een jonge groep en dan is sturing van achteruit heel belangrijk. Jan kan dat brengen en deed dat vandaag ook” einde citaat en daar is geen woord Spaans bij. HSSC begon sterk aan de wedstrijd en al na drie minuten moest de keeper van SSC met de voet redding brengen op een inzet van Bas. Naarmate de wedstrijd vorderde werd het wel duidelijk dat de wind inderdaad een grote rol speelde vandaag. HSSC kwam steeds moeilijker van de eigen helft af en uittrappen van de keeper van SSC belandden regelmatig bij Niek in de handen. Uw verslaggever kon zijn handen lang in de zakken houden, want heel veel spectaculairs viel er in de eerste helft niet te noteren. Tot de 41^eminuut: deze week lanceerde de Nederlandse Spoorwegen met veel bombarie 120 nieuwe Sprinters. Eén daarvan ‘rijdt’ er in Heicop rond. Ik kreeg dit beeld voor ogen toen Jari aan ‘zijn’ sprint begon en zo ongeveer langs de zijlijn het gehele hele veld overstak om de bal vervolgens bij de goed positie kiezende Bas af te leveren die daar wel raad mee wist: 1-0. Een mooie stand om mee te gaan rusten en met windje mee was iedereen snel in de kantine. De verwachting was dat de tweede helft met de wind mee makkelijker zou moeten worden voor HSSC, maar dat viel eigenlijk een beetje tegen en het was SSC dat wat brutaler werd en het werd wel duidelijk dat de punten nog niet binnen waren. 

De kansen op een voorsprong waren er wel (o.a. kopbal Menno rakelings over) maar werden niet benut. Ergens rond de 65^eminuut (op het tweede veld mis je het scorebord; Leo: kan dit niet zo gemaakt worden dat het een kwart slag gedraaid kan worden? Moet toch geen probleem zijn voor de techneuten van TSL) dus ik kan er een minuut naast zitten, viel de 1-1. Een aanval over links van SSC werd schitterend in de loop binnen gekopt door een speler van hen en ik moet zeggen: een prachtig doelpunt! (dat schrijf je altijd wat makkelijker op als je de eindstand weet…) Een domper en langs de lijn bekroop menigeen het gevoel: het zal toch niet…Binnen de lijnen had men dat gevoel wellicht ook, maar legde men zich daar niet bij neer. Jan Donker (hij dus; zie citaat trainer) ging zich meer met de aanval bemoeien en gaf een kleine 10 minuten later een prachtige steekbal op Nicky die voor de 2-1 zorgde. Er werden wat verse krachten ingebracht: Niels den Braven en Mika Stijsiger kwamen in het veld voor Tristan en Bas. Vlak voor tijd had Mika de 3-1 op zijn schoen, maar hij raakte de bal niet, die echter pardoes voor de voeten van Nicky viel, die zijn tweede van de middag maakte en daarmee de eindstand op het figuurlijke scorebord zette. Zo kwam er een einde aan een teleurstellende serie wedstrijden. 

Wat valt er verder nog te schrijven over deze wedstrijd? Eén ding: een sportieve pot voetbal onder leiding van een voortreffelijke scheidsrechter. Had het allemaal goed in de gaten, paste de voordeelregel een aantal malen goed toe en behoudens twee terechte gele kaarten geen overbodig strooien met kaarten. Piket; onthoud die naam!

Drie punten rijker en met een goed gevoel gingen we naar de kantine, alwaar de supportersvereniging een bazaar op het programma had staan. Wat valt daar over te schrijven? Het was druk dus het zal ongetwijfeld voor de club nog wat in het laatje gebracht hebben, zodat vandaag van een dubbele winst kan worden gesproken. Verder dient nog gemeld te worden dat Kees van den Berg (de ouwe) voor 75 euro toch maar mooi een slagroomtaart(je) won met VERSE(!) vruchten er op; dat dan weer wel! Verder dient nog gemeld te worden dat we kennis maakten met de vriendin van Christiaan den Braber die vandaag voor het eerst naar de voetbalprestaties van haar vlam kwam kijken. Volgens Kees van de Berg (de ouwe) een goeie keus van Christiaan…en zoals ieder weet: Kees heeft er kijk op! Moet dat nou in een wedstrijdverslag? hoor ik u denken…jazeker: wij zijn één grote voetbalfamilie bij HSSC en als er een familielid bij komt is dat altijd heuglijk nieuws. Mocht u in de toekomst nog meer familieberichten hebben dan kunt u dat altijd even doorgeven en bekijk ik van geval tot geval of het in aanmerking komt voor publicatie.

Volgende week naar Haaften toe dat vandaag Everstein versloeg…knap hoor…maar ja: dat kunnen er meer!