Wat kun je nog zeggen over een wedstrijd als u het allemaal zelf gezien heeft, terug kunt zien op soccer-reporter, terug kunt lezen op Regio-voetbal of maandag leest in het AD. Mogelijk heeft u het zelfs (gedeeltelijke) gevolgd op RTV-Utrecht? Want zo gaat dus; we wonen nu in de provincie Utrecht en die besteden, in tegenstelling  tot omroep West in het verleden, volop aandacht aan een wedstrijd in de gemeente Vijfheerenlanden. Laat die voorzitter van Meerkerk maar zwijmelen over Zuid-Holland😉Lang leve Utrecht!!!

Tsja en dan die wedstrijd…typisch een gevalletje van: wat als…alsna 5 minuten dat schot van Kees van de Berg 10 cm lager was geweest uit een corner, alsNicky één van zijn twee kansen benut had binnen het kwartier. We zullen het nooit weten, want ze gingen er niet in. En we kennen allemaal de marktwerking binnen het voetbal: als je hem zelf niet scoort, doen zij dat. Oeps! Nou gebruik ik toch het woord markt en ik had beloofd dit niet te doen…

Ik kan me helemaal vinden in de woorden van onze trainer: “ik vind het geen ramp uitgeschakeld te worden, maar we hebben vandaag, op een aantal momenten na, absoluut niet laten zien wat we kunnen”. Woorden van die strekking. Zeker als er dan zoveel aandacht is voor je ploeg, want er stond ook heel veel publiek langs de kant, is dat zeer teleurstellend. Meerkerk is na een slopend duel de terechte winnaar en we wensen hen succes in het vervolg van deze nacompetitie. Voor ons komt er een abrupt einde aan een prachtig seizoen. Na afloop maakte iemand de vergelijking tussen deze gehele competitie en een avondje uit eten gaan met goede vrienden. Je kiest een mooie locatie en je geniet van een heerlijk diner. De kelner vraagt je na de maaltijd, bestaande uit vele gangen, of je de dessertkaart nog wilt zien? Eigenlijk zit je ‘vol’, maar het ziet er op de kaart zo lekker uit, dus besluit om nog een toetje te nemen…en dat had je nou net niet moeten doen. Het toetje was lang zo lekker niet als het er op de kaart uit zag en eigenlijk deed het afbreuk aan het heerlijke diner waar je zo van genoten had. 

Complimenten echter voor de kok! Want laten we wel wezen: de kok van het restaurant moest dit seizoen maaltijden zien samen te stellen, terwijl hij een aantal ingrediënten die hij het jaar ervoor nog wel had, niet meer mocht gebruiken. Dan is het heel knap als je zoveel lekkere gangen op tafel weet te krijgen. Maar ook complimenten voor degenen die zorgden dat ‘de tafel’ waarop dit gereserveerd werd en zo mooi gedekt bij lag. En wat te denken van al die kelners die zorgden dat wij het op ons bord geserveerd kregen. Zo’n restaurant runnen is nog geen sinecure. Er zitten soms lastige gasten aan tafel; kritische eters, die altijd wel wat te zeuren hebben, maar thuis nog geen ei kunnen koken… Vrijwel alle gasten kijken echter terug op een bovengemiddelde maaltijd en komen zeker weer terug; het smaakt naar meer!

Terug naar Het Plein; terwijl de teleurgestelde spelers van ons 1^eelftal het veld afliepen, verschenen op het bruggetje de blije gezichten van de meiden onder 17 die vandaag de dubbel pakten! Onze spreekstalmeester zette hen één voor één in het zonnetje. Aan de stem van Maud te horen hadden ze alles gegeven voor een mooi resultaat en daar mogen zij, maar eigenlijk wij allemaal trots op wezen. Een mooi seizoen voetballen zit er op, wat rest zijn nog wat toernooien her en der en uiteraard onze feestweek. Voor nu gaat het boek even dicht, we gaan weer inspiratie op doen deze zomer voor een nieuw seizoen en ik wens u een heel fijne vakantie(periode) toe.