Houten uit (1)

Houten uit (2)

Houten uit (3)

Houten uit (4)

Houten uit (5)

Houten uit (6)

Houten uit (7)

Houten uit (8)

Houten uit (9)

Houten uit (10)

Houten uit (11)

Houten uit (12)

Houten uit (13)

Houten uit (14)

Houten uit (15)

Houten uit (16)

Houten uit (17)

Houten uit (18)

Houten uit (19)

Houten uit (20)

Houten uit (21)

Houten uit (22)

Houten uit (23)

Onze eerste thuiswedstrijd dit seizoen op 2 oktober vorig jaar tegen Houten betekende gelijk een sensationele uitslag: 5-2 winst. Tegen een ploeg waarvan je toen eigenlijk al kon zien dat die wel eens tot de favorieten zou kunnen behoren deze competitie in de strijd om de titel. Kijkend naar de huidige ranglijst valt één ding op: de ploegen uit het Utrechtse vormen met elkaar het linker rijtje en de ploegen aan deze kant van de Lek vormen met elkaar het rechterrijtje. Met als enige dissonant OSM dat hekkensluiter is. Waarbij je dus wel vast kunt stellen dat er aan de overzijde van de Lek toch behoorlijk wat meer kwaliteit rondloopt dan in zuid. De afgelopen weken zijn we daar nadrukkelijk mee geconfronteerd. Ploegen als EDO, Desto en ook vandaag Houten kunnen moeiteloos meedraaien in de tweede klasse en dat is ook (minimaal) hun streven. Houten is ook weer zo’n club die van de zondag naar de zaterdag geswitcht is en eigenlijk maar één doelstelling heeft: zo snel mogelijk promoveren en uit de derde klasse komen. Het is een kwestie van tijd en dan gaat ze dat zeker lukken; kijkend naar de omvang van deze vereniging hoort de status van derde klasse eigenlijk ook niet bij hen. Maar genoeg over Houten. Wij zijn HSSC en wij doen het op onze wijze. Dan is het zaak om het tij te keren en weer punten te gaan pakken, want zo gaat de lol er een beetje vanaf. Zouden we vandaag weer kunnen stunten was de vraag. Dat moest dan gebeuren zonder Menno die er een weekend tussenuit was. Dennis verving hem in de as van de verdediging en die solliciteert de laatste weken nadrukkelijk naar een basisplaats in ons eerste elftal. Zaak was om te proberen zo lang mogelijk de ‘0’ vast te houden en dan maar gokken op een counter. Leuk bedacht, maar na zeven minuten kon dat scenario in de prullenbak. Onnodig in de rug lopen van een speler binnen de zestien en wellicht een beetje makkelijk gegeven penalty betekende dat we na zeven minuten al op achterstand kwamen.

Vervolgens speelde Houten een heel sterke eerste helft. Aan alle kanten werden we voorbij gelopen en dan lijkt het soms alsof er onvoldoende inzet is, maar daar ben ik het niet mee eens. Als een ploeg zoveel meer voetbal in huis heeft kun je je een slag in de rondte lopen, maar daar vinden zij altijd wel een oplossing voor. Het veld heel breed houdend vond men constant de vrije man en achterin was er geen doorkomen aan. Het is dat ze daar de trainingen blijkbaar afsluiten met ‘latje trappen’ anders had de 3-0 ruststand nog wel eens beroerder kunnen zijn. En ook nu zou je weer kunnen stellen: we hebben eerder achter gestaan met 3-0 in de rust…Maar het verhaal van de eerste helft zette zich na de rust voort en al na drie minuten in die tweede helft liepen ze heel makkelijk door onze defensie en stond de 4-0 op het bord. Dan wordt het nog een lange tweede helft. Even leek er een sprankje hoop toen Remon een aanval goed afrondde maar de bal net niet genoeg snelheid had en de keeper van Houten ten koste van een blessure een doelpunt wist te voorkomen. Houten geloofde het verder wel en wij geloofden er niet meer in. Nogmaals: daar kun je van alles van vinden, maar soms moet je gewoon je meerdere erkennen en dat was vandaag duidelijk het geval. Komende zaterdag weer een ‘Utregse’ ploeg op bezoek maar we beginnen gewoon met 0-0 en vol goede moed! D’r gebeuren momenteel gekkere dingen in de wereld dan een potje voetbal verliezen.