Charlie's Angels zijn kampioen

Dennis doet een Suarez

Laurens viert zijn feestje

Regilio bedankt!

De laatste wedstrijd van het seizoen was er één om des Keizers baard om het zomaar even uit te drukken en hierbij gaat het uiteraard niet om de baard van Menno. Afscheid van spelers hadden we verleden week al genomen, maar wel was besloten om na deze wedstrijd het seizoen af te sluiten door met elkaar te gaan eten in Utrecht. Aangezien we toch al in Utrecht waren om het op te nemen tegen Odysseus was dit nog niet zo’n gek idee. Dat er die dag ook een Gay Pride op het programma stond was mooi meegenomen; zo konden we gelijk een beetje cultuur snuiven…

Uitgezwaaid door ons dameselftal die verkleed als heuse Charlie’s Angels hun titel waren wezen ophalen in Asperen (gefeliciteerd dames!) vertrokken we per bus naar Utrecht. Hoewel de plaatselijke FC er dit jaar niet veel van bakt op hun niveau, zijn onze Utrechtse tegenstanders toch net allemaal een maatje te groot gebleken dit seizoen en daar was Odysseus vandaag ook weer geen uitzondering op. We hebben kansen gehad op meer doelpunten, maar het bleef bij één eretreffer van Remon vlak voor tijd, maar toen stonden we inmiddels al met 3-0 achter. Odysseus staat bekend als de studentenploeg en blijkbaar ga je van studeren ook slimmer voetballen. Verder zijn het qua ambiance rondom het veld nou niet de partijtjes waar je als HSSC-ers op zit te wachten; een verdwaalde ouder en een paar vriendinnen van spelers en dat is het zo’n beetje. Het voetbal wordt daar toch anders beleefd dan zoals wij ons de zaterdagmiddag voorstellen. Vanuit het bestuur ligt er dan ook weer het verzoek aan de KNVB om ons volgens jaar weer ‘onder de Lek’ in te delen. Hopelijk geeft men daar gehoor aan!

Na de wedstrijd vetrokken we per stadsbus vanaf de Uithof naar het centrum van Utrecht. Op zich al een hele ervaring voor een paar hondstrouwe supporters waaronder uw verslaggever die meereisden. Na vele tientallen jaren weer eens in het openbaar vervoer. Dat is toch behoorlijk verbeterd in die jaren. Daar waar je vroeger nog een kaartje moest kopen kun je nu zo instappen en is de reis gratis. Aangekomen in het centrum wachtte ons eerst een flinke stadswandeling waarbij we al een aantal exotische figuren tegenkwamen uit de LHBT+ gemeenschap. Fraai uitgedoste vrouwen, of zoals je dat eigenlijk hoort te zeggen: mensen met een baarmoeder (maar zelfs dat heb je niet zeker…) Gelukkig kruiste ook nog een groep provinciaaltjes ons pad; vriendinnen die de vrijgezellenstatus van één van hen deze middag ook in Utrecht kwamen vieren. De aanstaande bruid in kwestie ging een week later trouwen met ene Dennis. Hun vraag of er een Dennis bij ons in de groep zat konden wij uiteraard bevestigen aangezien Ria en Adriaan in al hun wijsheid hadden besloten om hun jongste telg die naam mee te geven. Aan Dennis de eer om een snoepje van haar halsketting te nemen…dat was niet tegen dovemans oren gezegd en als Luis Suarez in zijn beste dagen hapte Dennis toe. Met een complete (!) selectie nuttigden we daarna een uitstekende maaltijd om vervolgens het nachtleven van Utrecht in te duiken. Hoe dat verliep? Geen idee…de hondstrouwe supporters, uw verslaggever en de trainer waren inmiddels door diens vrouw opgehaald en lagen op de bank of in bed bij te komen van een enerverende middag en avond.

Het seizoen 2021-2022 zit er voor wat betreft ons eerste elftal op. Een merkwaardig seizoen bestaande uit twee totaal verschillende helften. Laten we ons maar vast houden aan die eerste seizoenshelft. Vanaf deze plek wens ik de overige teams die nog ergens voor strijden de komende weken veel succes. Verder een goede feestweek met zijn allen en hopelijk tot ziens in het seizoen 2022-2023.