Schoonhoven - HSSC ’61

Na de wedstrijd twee weken geleden tegen De Alblas eindigde ik mijn verslag met de tekst: “benieuwd wat we nog meer kunnen”. Gelijkspelen tegen de koploper was al knap, een week later gelijkspelen tegen Haastrecht mooi en dan nu de uitwedstrijd tegen Schoonhoven. Die vraag van mij kwam voort uit het vertoonde spel tegen De Alblas waarin de ploeg liet zien, ondanks een paar zeer teleurstellende resultaten tegen laag geplaatste ploegen, de moed nog niet op te geven en over de juiste instelling te bezitten. Dat is een compliment voor spelers én staf, want eerlijk gezegd begon men langs de lijn zo her en der diezelfde moed een beetje te verliezen. Het zit die staf ook niet echt mee dit seizoen qua blessures. Aan de andere kant is het dan toch heel mooi om te zien dat jongens als Job en Wouter en uiteraard ook Lennart en Remon (maar van hen wisten we het al langer) zich nu zo laten zien. Aangevuld met good old Yannick vecht de ploeg voor wat ze waard is en vandaag was zo’n middag waarop alles nou net eens een keer de goede kant op viel, maar dat was toch echt de verdienste van het team! Ondanks dat de zomertijd is ingegaan en het lente is inmiddels was het vandaag op voorhand geen aantrekkelijke middag langs het veld en op het natuurgras was het een kwestie van hard werken. Schoonhoven was het eerste half uur de bovenliggende partij zonder heel grote kansen te creëren overigens. Na een kwartiertje spelen kregen zij een corner en deze werd in één beweging net over geschoten. Even later was er een beetje gegrabbel van Bastian, maar uiteindelijk was de bal voor hem. Nog een poging van afstand van Schoonhoven ging weer rakelings over. Intussen was Bart dusdanig geblesseerd geraakt dat hij even later de strijd moest staken en kwam Wouter hem vervangen. Owyn nam de plaats van Bart in als nummer zes en Wouter ging de aanval versterken. Nicky leek op weg naar de 1-0 maar vrij voor de keeper ging er tussen hoofd en voeten ergens iets verkeerd bij hem en leverde dit ons niet de onverwachte voorsprong op. Na een half uur spelen viel toch de 1-0 voor Schoonhoven. Een fraai ‘dalend’ schot van afstand van hun nummer 10 dat er misschien houdbaar uitzag viel precies over Bastian heen. Dat was gelijk ook het laatste wapenfeit van Schoonhoven, want vanaf dat moment richtte HSSC zich op. Een prachtige diepe bal van Yannick viel over hun verdediging heen en daar was Remon als de kippen bij, maar zijn schot ging helaas over. Zo gingen we rusten met een achterstand, maar was er toch het gevoel dat er wel mogelijkheden waren vandaag. En dat bleek! Na zo’n vijf minuten spelen in de tweede helft brak “Het Heicops Kwartiertje” aan. Eerst was het Owyn met een mooie bal op Remon; die kapte naar binnen en schoot prachtig raak in de verre hoek. Vervolgens volgde de ene na de andere aanval en bij één van die aanvallen werkte de keeper de bal niet goed weg en was het Koen die het lege doel zag en vanaf zo’n vijfentwintig meter binnen schoot. Nauwelijks twee minuten later was het Wouter die een paar man uitspeelde op rechts en vervolgens voorgaf op Remon die beheerst binnen schoot. Wat een heerlijk kwartiertje en dan maakt zo’n regenbui ook eigenlijk niks meer uit. Op dat moment kwam Bart na het douchen naar buiten lopen en met een blik op het scorebord keek hij ons heel verbaasd aan: 1-3??? Het klinkt gek, maar we hadden de mogelijkheden om nog veel verder uit te lopen, want Schoonhoven was het duidelijk ‘kwijt’. Alleen Nicky scoorde nog deze middag en naast Tristan vielen er nog twee youngsters in: Milan en Ruben. Voor die laatste betekende dit zijn officiële debuut in een competitiewedstrijd…. Zaterdag stond de inhaalwedstrijd tegen Meerkerk gepland, maar hun succesvolle sessie in de beker maakt dat we gaan inhalen op tweede paasdag. Een mooie dag om een vervolg te geven aan onze succesvolle serie tegen de ploegen uit het linker rijtje.