Om kwart over 10 ’s ochtends verzamelde we op Sportpark Het Plein om ons klaar te maken voor de wedstrijd tegen de dames van Lekvogels. Nadat een aantal meiden zijn ingetapet kon de voorbereiding beginnen.  De radio in de kleedkamer begaf het weer eens, waardoor we niet konden genieten van een oppeppend muziekje. Want ja, Lekvogels mag dan wel bijna onderaan staan, het is toch een derby en dan voel je altijd wel even de spanning.

Het begin van de wedstrijd was erg lastig. Met een zware tegenwind konden we geen grip krijgen op het spel. Het was rommelig en we speelde niet gecontroleerd. Toch waren wij degene die de eerste helft het gevaarlijkst waren. Met een aantal kansen en schoten op doel bleef het echter een hele tijd 0-0. Dit leidde toch wel tot enige frustratie bij ons. We baalde echt van ons eigen spel. Dit kunnen wij veel beter. Halverwege de eerste helft hoorde we wat dames van Lekvogels opgelucht ademhalen. ‘’Daar komt onze versterking aan’’. Kijkend naar de zijlijn kwamen daar een aantal kinders aangelopen. Bij de uitwedstrijd hadden ze die ook al nodig en toen hebben we ook gewonnen, dus daar worden wij niet zenuwachtig van. Gelukkig kon Mieke vlak voor rust profiteren van een slechte uittrap van de keepster. Ze nam de bal aan en schoot hem in het doel. 1-0 voor HSSC. Toch wel lekker om met een voorsprong de rust in te gaan. Maargoed, hoe we gaan we er nu voor zorgen dat we net zo sterk als vorige week spelen en dit gewoon gaan uitspelen? Onze keepster Marieke en Road Runner Zoya hadden een weddenschap gesloten. Als Zoya zou scoren, krijgt ze een wijntje. Zou ze drie keer scoren krijgt ze drie wijntjes + een pakje sigaretten. Voor Zoya genoeg reden om stinkend haar best te doen. Vooral omdat haar pakje sigaretten afgelopen week zijn gestolen tijdens de training (waar ze nog steeds ziedend over is als je hier over begint). Helaas heeft ze niet gescoord, maar is wel een aantal keer gevaarlijk geweest met een paar goede voorzetten. De tweede helft was overall vergelijkbaar met de eerste helft. Een aantal kansen, maar niet ons beste spel. Gelukkig was Caro K erg scherp en heeft ze ons toch wel een beetje gered. Want Lekvogels werd iets gevaarlijker en ging steeds meer druk zetten. Het had op het einde zelfs nog 1-1 kunnen worden als die meid hem goed inschoot, maar dat deed ze niet.

Marieke was na de wedstrijd wel erg te spreken over hoe wij opbouwen. Dit gaat steeds beter en dat verdient een compliment.

Volgende week staat een heel belangrijke wedstrijd voor ons op de planning. Thuis tegen SV BLC. Het enigste team waar we dit seizoen van hebben verloren. En natuurlijk zijn wij gebrand om dat recht te zetten.