Alles vastgezet?

Omkleden maar

Aankondiging

Warming up

Ondertussen op de andere velden

Ondertussen op de andere velden

Namen en rugnummers

Donkere wolken...

Er is hoop!

Matchwinner

Goed gelopen!

Goed gelopen!

@regio-voetbal

Vast!!

wedstrijdbal

Kent u dat mooie plaatsje Volendam? Het dorpje van de palingsound, de dijk, BZN voor de ouderen onder ons, Jan Smit, Nick en Simon en natuurlijk Monique Smit. Nou zaterdagavond 5 november zouden het eerste en tweede elftal, dit dorp, met een bezoek gaan vereren. Jammer dat het ’s avonds was en we geen groepsfoto in klederdracht konden maken, want dat moet toch een aandoenlijk gezicht zijn geweest, die lieve jochies in klederdracht. 

Maar misschien begin ik verkeerd. Mijn verslag moet gaan over de wedstrijd op “De Put”, dit ligt dicht bij de Vuilendam (Brandwijk, Ottoland).  Deze opdracht kregen de jongens van HSSC’61 in niet mis te verstane woorden mee van trainer Marten Boverhof. “Volendam is leuk, maar wel ná de wedstrijd.” De focus moet vanaf de bespreking zijn gericht op de uitwedstrijd tegen VVAC en een gesprek over “de dijk, Volendam of welke kroeg” werd dan ook verboden. “En als we winnen, ben ik de eerste die daarna staat te springen”, aldus de trainer.

Op een wat druilerige novemberdag reizen we dus af naar VVAC, een mooie club in het centrum van de Alblasserwaard. Vermeldenswaard is dat er op de twee andere velden ook duels waren tussen VVAC en HSSC’61. Ons vierde elftal en de Veteranen 1, voetbalden daar. Vooraf las ik kreten als “9 punten in de tas mee naar huis” Dat is makkelijk gezegd, maar niet makkelijk gedaan. De duels tussen VVAC en HSSC’61 zijn over het algemeen geen makkies. Hoe teleurstellend ook voor de andere elftallen, vanaf 15.00 uur had het publiek zich om het hoofdveld gevestigd en zij hoopten een aantrekkelijk duel te zien te krijgen. Waarbij uiteraard de groen witten hoopten op een winstpartij voor hun club. Zou het voor hen een keer mee zitten? De Oranjezwarten hoopten echter door te kunnen gaan op de ingeslagen weg, namelijk winnen en punten pakken.

De eerste speldenprik kwam van HSSC’61. Johan van Es stak de bal en Arwin van Soest kon vanuit een moeilijke hoek de bal proberen in te schieten, maar de keeper was ook alert. Diezelfde Arwin zette daarna aan voor een actie, kapte en kon inschieten, maar zijn schot werd geblokt. Aan de andere kant waren het vooral corners van VVAC die voor gevaar zorgden. Maar gelukkig was keeper Niek de Vos alert. Na ruim tien minuten was het raak voor VVAC, de aanvaller van VVAC kreeg alle ruimte om te mogen schieten en hij deed dat behoorlijk. 1-0. De kunst is om dan niet te treuren en van slag te zijn want de einduitslag wordt pas opgeschreven als de wedstrijd is afgelopen, heb ik me wel eens door een HSSC-lid laten vertellen. Ferry Uittenbogaard probeerde met een mooie voorzet het hoofd van Floris Kool te bereiken die vrijstond bij de tweede paal, maar helaas net enkele centimeters te hoog aankwam. Na bijna een half uur probeerde Lucas van Dam van afstand te schieten. Hard ingeschoten, maar voorlangs. Een hele grote kans kwam er voor Floris Kool. Een verre uittrap van Niek de Vos moest door de VVAC verdediger terug gekopt worden, maar ook nu was de bal enkele centimeters te hoog, daardoor kopte hij de bal door en kwam Floris alleen voor de keeper. Hij kreeg de bal net niet goed onder controle, zodat hij door stuiterde en daarna kwam hij te dicht bij de keeper uit. De lob lukt niet meer. HSSC’61 zocht duidelijk naar de gelijkmaker. Een kaats van Floris Kool kwam met effect en hoog in de pot. Johan  van Es was alert en zette met een prachtig schot de 1-1 op het scorebord. Daarna zochten beide ploegen even naar wat rust en leek men wel vrede te hebben met de 1-1 stand als ruststand. Het was echter een corner van Nicky van Dam die door spits Floris Kool prachtig werd ingekopt. 1-2. Lucas van Dam probeerde voor rust nog te scoren door van afstand te schieten, maar dat was wellicht iets teveel van het goede geweest.

Na rust was het vooral HSSC wat in de openingsfase van de tweede helft het spel bepaalde. Arwin van Soest kreeg de bal mee van Floris Kool en kon uithalen. Daarna was het Johan van Es die op snelheid er vandoor ging aan de rechterkant. Zijn voorzet bereikte echter geen medespeler. Maar uit het niets is het opeens VVAC dat op gelijke hoogte komt. De rechter spits zet goed door, geeft de bal laag en hard voor en wordt door de VVAC aanvaller binnengetikt. 2-2 dus.  Vier minuten later is het Laurens van Leeuwen die de bal meegeeft aan Lucas van Dam. Hij maakte een actie a la Younes, trok naar binnen, en schoot hard binnen. 2-3. Johan van Es werd daarna nog gevloerd en het leverde een vrije trap op, maar geen doelpunt. Het past wel in het beeld van de wedstrijd van weer uit het niets is het VVAC dat scoort. Een lange bal wordt door iedereen van HSSC zijde gemist en zo staan er ineens twee spelers van VVAC voor doelman Niek de Vos. Deze bal wordt niet gemist en het is 3-3. Daar zit deze middag vooral het gevaar van VVAC zijde. De lange bal wordt gegeven en ze hebben dan jongens die kunnen blijven lopen en bijsluiten en voor gevaar zorgen dus! Na de 3-3 zie ik nog twee kansen. Eén voor de ingevallen linkerspits van VVAC en een vrije trap van Nicky van Dam. En dan staan er nog 4 minuten speeltijd op de klok. Het is gebruikelijk dat ik probeer wat fris en bier te halen voor de jongens. Ik heb mezelf voorgenomen, dat als het spannend is, de jongens maar even moeten wachten.

Vorige week tegen ZBC’97 vond ik het niet meer spannend. De buit leek toen wel binnen, maar staande aan de bar aldaar werd de 1-3 gescoord. Helaas, doelpunt gemist. Als ik het spel van vandaag wat bestudeerde, af en toe gevoed door wat voetbalkreten van good-old-arjosteijsiger, de reservekeeper alias keeperstrainer, dacht ik dat gezien de wat rommelige slotfase het goed in een gelijkspel zou kunnen eindigen. Onnodig, maar als de tegendoelpunten zo vallen, heb je daar ook niets tegen in te brengen.

En zo belandde ik dus  in de kantine van VVAC. “Lekker rustig” denk ik dan en kan mijn bestelling plaatsen. En op het moment dat ik toch probeer bij de bar naar buiten te kijken en de blikjes Jupiler en flesjes AA worden klaargezet, zie ik uit mijn ooghoeken de oranjehemden met z’n allen op de helft van VVAC. Net als of men terugloopt van een corner óf er is gescoord. 3-4 mompelt de barman. Op het scorebord zie ik echter 3-3 en die stand wordt niet direct bijgewerkt. Heeft de barman het goed gezien? Het drinken zet ik weg en loop nog even naar buiten. Daar kom ik aan bij een aantal HSSC supporters. Blijde gezichten en kreten als: “geweldig doelpunt” of “waar haalt hij de energie in die laatste minuten nog vandaan” of  “super voor Jari”. Ok, 3-4 dus en dat staat inmiddels ook op het scorebord. Hoe ging dat laatste doelpunt vraag ik? Dat lees je wel in het verslag van Regio-voetbal, is het antwoord.  Inmiddels weet ik het inderdaad.

Citaat regio-voetbal: “Van Soest soleerde in de allerlaatste speelminuut door de vijandelijke verdediging en stuurde met succes zijn voetbalmaatje Aantjes de diepte in; 3-4”

Compliment aan de spelers, die vol zijn blijven houden en uiteindelijk de winst over de streep trekken. Het resultaat zorgt er voor dat je steviger in de middenmoot komt te staan. Vanwege het verlies van Streefkerk wissel je stuivertje met hen en staan we op een zesde plaats. Volgende week de wedstrijd tegen Groote Lindt, een ploeg die net als HSSC’61 wat later op gang is gekomen, maar in de laatste wedstrijden de punten pakt (zeven punten uit de laatste 3 wedstrijden) en een spits die makkelijk scoort. Kortom, u kunt weer een mooie wedstrijd tegemoet zien. Aan HSSC’61 de taak om er voor te zorgen dat de drie punten in Heicop blijven.

De sfeer in de kleedkamer was opperbest. Nog een interview met matchwinner Jari Aantjes vastleggen en toen……van de VUILENDAM naar VOLENDAM!!!