Klik hier voor de foto's
Nadat we vorig jaar als B-junioren naar België gingen om deel te nemen aan een internationaal voetbaltoernooi bleven we dit jaar wat dichter bij huis: nl. Oss. Volgens de organisatoren die over heel Europa dergelijke toernooien organiseren is de kans groter om in Nederland tegen buitenlandse ploegen te spelen , dan in bijv. België. Feit is echter dat in de leeftijdscategorie van A junioren er niet zo heel veel verenigingen zijn die het aandurven om met die leeftijdscategorie een aantal dagen op pad te gaan. Wij hebben bij HSSC echter het geluk (afgedwongen!) dat we te maken hebben met een groep jongens die ‘welopgevoed en zeer verstandig zijn’ (bron: ‘Testament’ van Boudewijn de Groot) Wij durven dat dus wel aan en gelukkig waren er nog zeven ploegen zo moedig en konden we dus met hen uit gaan maken wie zich in 2014 tot winnaar mocht laten kronen. Het gezelschap spelers bestond uit: Guanito, Raymond, Yoran, Richard, Menno, Thom, Jeroen, Matthijs, Jari, Koen, Gerard, Niek en Arwin. Vrijdagmoren sloot Tristan daar bij aan en zaterdagmorgen ruilden Lucas en Arwin, omdat Arwin een toernooi van de B-junioren had die dag. Als begeleiding gingen mee: trainer Eric, assistent scheidsrechter Tom; verzorger Mari, verslaggever Eip en als toegevoegde waarde Frans Looy: die o.a. de volgende taken voor zijn rekening nam: facilitaire zaken, fotografie, vervoer, financiële zaken, analist, maar bovenal is hij de nar van ons gezelschap..
Donderdagmiddag (Hemelvaartsdag) zouden we om half drie verzamelen op Het Plein en er naar streven om, om drie uur te vertrekken. Toen uw verslaggever om half drie arriveerde met de kar van Cock achter de auto teneinde alle spullen mee te nemen, bleek echter dat men er al behoorlijk zin in had: de hele parkeerplaats stond vol met spelers, ouders en andere uitzwaaiers. De kar werd ingeladen; inclusief het complete slaapkamerinterieur van Richard (alleen zijn schemerlampje ontbrak). Nog voor onze streeftijd vertrokken we richting Brabant. Aldaar aangekomen konden we onze inschrijving bevestigen in het stadion van TOP OSS, wat trouwens een mooi complex is! Er moest echter vooraf een borg worden betaald en daar kwam Frans zijn eerste sterke punt te voorschijn: hij heeft in het borstzakje van zijn bloes (Karin moet altijd blouses kopen met een borstzakje!) altijd een klein vermogen aan geld zitten en nog voor wij ook maar aanstalten konden maken onze portemonnee te pakken lag de borg al op tafel (inclusief een bestelling van 16 ballen gehakt; maar die is volgens mij niet helemaal doorgekomen). Men was aan de overkant van de tafel toch al enigszins sprakeloos na Frans zijn optreden.
Na nog wat instructies hoe we ons moesten gaan gedragen de komende dagen zouden wij alvast een medaille krijgen; ware het niet dat die te weinig besteld waren en we die dus nog toegestuurd krijgen…misschien. We vertrokken daarna naar het, tegenover het stadion gelegen Mondriaan college alwaar wij in een van de lokalen de komende dagen of eigenlijk nachten, zouden bivakkeren. Overigens verbleven daar nog ca 700 man die dagen. (hulde voor die moedige schooldirecteur!) De diverse slaapsystemen werden geïnstalleerd en daarna vertrokken wij naar de fietsenstalling. Die was nl. voor de gelegenheid omgebouwd tot eetzaal en daar waren we hard aan toe: eten! Een ware sportmaaltijd van macaroni, saus en salade die eigenlijk best redelijk smaakte. Eén man van de bediening leefde helemaal op toen hij aan onze kleding Hei-en Boeicop herkende: hij bleek in een ver verleden nog les te hebben gegeven aan de toenmalige openbare school van het dorp. Hij kon zich met name Alwin Kortlever nog goed voor de geest halen, maar ook andere namen passeerde de revue. De naam van de leerkracht: Sprado. ‘s Avonds maakten we een wandeling van zo’n twee kilometer naar het centrum van Oss en daar was het best gezellig. Op Hemelvaartsdag spelen er door de gehele stad her en der bandjes. Mari begon helemaal op te leven toen hij een stelletje ouwe rockers hoorde spelen. Dit deed hem denken aan de tijd dat hij nog wild met zijn lange haren heen en weer zwaaiend op het ritme van de muziek etc. etc…. Nu hadden we het na 3 minuten wel bekeken en zochten we een wat rustiger muziekje in de buurt van een terras. De leiding plofte daar neer en de spelers trokken door Oss, her en der een poging doend om een 18+ tent binnen te komen (dat valt niet mee als je Arwin bij je hebt). Om de zoveel tijd kwamen ze toch even kijken hoe het met de leiding ging. Goed te zien dat de jongens zich zo verantwoordelijk voelden voor ons! Even na middernacht, na het eten van een broodje shoarma o.i.d. begonnen we aan de wandeling naar onze school en daar aangekomen zochten we onze slaapplaatsen op. Slapen is echter geen vanzelfsprekendheid; er moeten eerst nl. nog wat dingen gebeuren. De luchtbedden moeten weer op volle sterkte gebracht worden, Niek speelde voor alternatieve Zwarte Piet en strooide met gulle hand borrelnootjes door het lokaal. Weer anderen schijnen niet te kunnen slapen zonder een stukje hardcore muziek (volume 10) op de achter(nou ja,achter…)grond. Als het dan eindelijk zover is dat iedereen op het idee komt om te gaan slapen en een aantal dit ook werkelijk doen, komt een klein minpuntje van Frans aan het licht…hij snurkt een beetje; of eigenlijk: een beetje veel; of eigenlijk: gigantisch! Zelf schijnt hij er geen last van te hebben (terwijl hij terecht opmerkte dat hij er zelf het dichtste bij ligt) maar menigeen (met name Mari; die het de rest van de dagen had over: Frans Zaagmans) konden om deze reden de slaap niet erg vatten.
Voordeel daarvan is natuurlijk wel dat er continu bewaking is…
Vrijdagmorgen stond echter iedereen fris(?) en fruitig(?) naast zijn stretcher/luchtbed/matje en maakte we ons op voor een ontbijtje. Dit kon vanaf 7.00 uur en wij melden ons als een van de eerste teams in de hoop een vers eitje te kunnen scoren, maar helaas dat zat er niet in. Hierna vertrokken we naar het complex van voetbal- korfbalvereniging Pr. Irene in Nistelrode; zo’n 10 minuten rijden met de auto. Een complex van 2 jaar oud en werkelijk schitterend! Een hoofdveld met kunstgras en tribune en verder nog vier velden en een nieuwe kantine en kleedkamers. Met heel veel oranje: we voelden ons daar echt thuis en allerlei wilde ideeën komen dan boven borrelen…
Maar goed: we kwamen om te voetballen. Onze tegenstanders waren een 1e klasser, 2x een 2e klasser en een 3e klasser. Onze eerste wedstrijd speelden we tegen SDDL ook een ploeg die uitkomt in de2e klasse. De wedstrijden duurden 2x 15 minuten en in zo’n kort tijdsbestek is het altijd een beetje link voetballen, een tegendoelpunt is vaak funest. Zo voetbalden met name onze tegenstander en hoewel we beter waren en zeker hadden moeten winnen bleef het 0-0. De tweede wedstrijd was tegen de op papier zwakste tegenstander: vv Schimmert uit Zuid Limburg. Deze wedstrijd wisten we te winnen 1-0, doelpunt: Menno, assist Arwin. Het had echter ook 4/5-0 kunnen worden maar paal en lat werkten niet erg mee. De eerlijkheid gebiedt echter ook te zeggen dat Niek met een formidabele redding vlak voor tijd de 3 punten over de streep trok. De derde wedstrijd deze dag (tevens de laatste) was tegen onze gastheren Pr. Irene. Een ploeg die haar eerste wedstrijd gewonnen had. We moesten dus eigenlijk winnen, maar het is wel een ploeg die in de 1e klasse uitkomt. Een ploeg met een paar razendsnelle buitenspelers en die zorgden in de eerste wedstrijd voor het nodige gevaar. Er ontstond een pittig potje voetbal waarin de duels niet geschuwd werden. De inzet aan onze kant was echt geweldig en Pr. Irene kwam nauwelijks aan opbouwen toe. We bereikten de rust met een 0-0 stand. In de tweede helft scoorden wij als eerste, wederom een assist van Arwin en een prachtige lob van Jari over de keeper. Daarna zette onze tegenstander er nog een tandje bij, maar we wisten de overwinning over de streep te trekken. Met 7 punten in de tas gingen we weer terug naar Oss. Na het avondeten was er gelegenheid om gratis gebruik te maken van het golfslagbad van Oss. Dit deden zo ongeveer alle teams (ca.700 spelers) zodat het een gekrioel van jewelste was en we na een uurtje weer huiswaarts keerden om vervolgens weer het centrum van Oss op te zoeken. Het terras van de vorige avond zat vol zodat we bij de buren belandde; ook daar was het goed toeven! De heren maakte weer hun rondje door Oss en na verloop van tijd kreeg iedereen honger. Er werd een ‘Turk’ opgezocht en aldaar aangekomen werden de nodige bestellingen geplaatst. Uw verslaggever, bestelde vol goede moed een broodje Donner o.i.d. Op de vraag of” alles er op moest” antwoordde hij voor de zekerheid: niet teveel knoflook. Wat men daar echter onder alles verstaat blijkt toch een vrij ruim begrip te zijn…
Enfin, uiteindelijk toch maar weer naar huis gelopen, mede omdat de politie het vertikte om ons een lift te geven. Onderweg kwamen we nog een filiaal tegen van de ING bank en daar zijn we tegenwoordig bij HSSC nogal op gesteld…een foto maken in het donker valt niet mee, maar het resultaat vind u terug bij de foto’s bij dit artikel. Na de bekende nachttaferelen weer een poosje geslapen en zowaar een half uurtje langer dan een dag eerder.
Zaterdagmorgen weer het ontbijt (en weer geen eitje) vervolgens ons nachtverblijf opruimen en de kar van Cock inladen. Daarna vertrokken we weer naar Nistelrode. Het lange wachten begon en toen we om 12.20 uur onze vierde en laatste poulewedstrijd moesten spelen tegen Hazerswoudse Boys was duidelijk dat zij voor hun laatste kans speelden. Wij hadden genoeg aan een gelijkspel, zij moesten winnen. Het verschil was echter vrij groot en een gemakkelijke overwinning volgde: 5-1 Tristan 3x, Lucas 2x.
We stonden dus in de kruisfinale. Onze tegenstander daarin was de nr.2 uit de andere poule TAVV uit Ter Aar. Ook een derde klasser, maar jongens die best voor een stunt wilde zorgen en graag ten koste van ons de finale wilde halen.
Het dient gezegd: ze gingen er voor! Een ploeg die voetballend minder in huis heeft dan onze ploeg, maar daar was niet veel van te merken op het veld. Wij hadden duidelijk moeite met hun spel en vlak voor tijd leken zij aan het langste eind te trekken. Ze scoorden de 0-1 en daarmee stonden zij in de finale en waren wij gedoemd te spelen om de plaatsen 3 en 4. Hoeveel tijd ons nog restte weet ik niet meer, maar het zal nog hooguit 2 minuten geweest zijn. Een vrije trap van de zijkant die Jeroen nam en die hij perfect voor het doel slingerde; daar sprong Richard een metertje de lucht in: hij schoof zijn nek nog een stukje uit en knikte de bal in de kruising: 1-1! PFHOE…..
Dit betekende dat we penalty’s moesten gaan nemen. Drie spelers werden aangewezen of namen zelf hun verantwoording. Door de afwezigheid van Bart (een zekerheidje bij penalty’s) kwamen de volgende namen op het briefje van de trainer: Matthijs, Lucas en Thom. Matthijs nam als eerste zijn penalty: 1-0, TAVV: 1-1. Hierna Lucas: 2-1, TAVV: 2-2. Als derde van het rijtje: Thom (de winnaar van de penaltybokaal een week eerder op de sportdag) en ook hij bleef rustig: 3-2. Een aantal jongens werden al zenuwachtig; zouden zij ook aan de beurt komen? Maar Niek werd de held van de A1.Hij stopte de 3e penalty van TAVV: we stonden in de finale! Zoals uw verslaggever een dag eerder al opmerkte na de wedstrijd tegen Pr. Irene:”die komen we tegen in de finale” zo liep het ook: Pr. Irene won de andere kruisfinale.
Inmiddels waren er nogal wat supporters gearriveerd uit De Vijfheerenlanden en voorafgaand aan onze finale keken we naar de finale van de B-junioren: DOVO tegen Kortrijk (B). We waren blij dat dit niet onze tegenstanders waren: hoog niveau voetbal dat uiteindelijk ook met penalty’s beslist werd in het voordeel van Kortrijk.
Onze finale was echter ook om van te watertanden: spelend op kunstgras moest het even op gang komen, maar daarna namen wij het heft in handen. Terwijl Adriaan Bevelander het publiek op de tribune op de hand van HSSC wist te krijgen, ontspon zich een boeiend duel. Voor de rust nog weinig kansen en een 0-0 stand. Na de rust een onvermoeibaar HSSC dat de druk flink opvoerde en als team een geweldige prestatie leverde. Twee doelpunten van Tristan besliste de wedstrijd en daarmee mochten we ons winnaar noemen van de TOP-OSS cup 2014.
De afsluiting en prijsuitreiking in het stadion van TOP OSS liep niet helemaal zoals gewenst: de opstekende wind deed een half podium instorten met als gevolg dat er een aantal bekers (waaronder die van ons) sneuvelde. Deze wordt nog nagestuurd… misschien.
Al met al een zeer geslaagd toernooi en een paar heel mooie dagen. Teambuilding in optima forma ‘twitterde’ ik naar onze voorzitter en zo is het ook!
Op naar het nieuwe seizoen in de 1e klasse. Zonder Guanito, Yoran, Jeroen en Gerard die hun voetbaljeugdcarrière na dit seizoen afsluiten. In welk elftal jullie volgend jaar ook spelen: hopelijk houden jullie daar plezier in het voetbal; we komen elkaar wel weer tegen.
Rest mij iedereen een fijne vakantieperiode toe te wensen!
p.s. De nieuwe trainer van ons 1e elftal heeft trainingsschema’s voor de zomerperiode opgesteld.
Eric zal regelen dat jullie er daar allemaal een van krijgen, dan kun je, je conditie op peil houden (of : verbeteren) de komende maanden en beginnen we in TOP conditie aan het seizoen 2014-2015.
