Deze zaterdag de wedstrijd tegen SVM in Maartensdijk. Volgens de routeplanner ongeveer 20 minuten rijden vanuit “Heicop”. Het complex ligt nagenoeg aan de A27. Je moet er weliswaar ietwat met een bocht omheen en dan kom je aan bij de dorpsclub Maartensdijk. Voor mij was Maartensdijk bekend omdat er vroeger thuis vol respect werd gesproken over dit dorp, aangezien SGP leider Bas van der Vlies daar woonde. Over de voetbalvereniging werd echter in die tijd thuis niet gesproken.

Maar de tijden veranderen. Het gaat inmiddels wat minder over de SGP en wat meer over de voetbal.

’s Morgens al een mooie pot voetbal gezien bij de JO15-1 tegen Stedoco, hopelijk een opmaat voor een mooie middag.

Deze middag spelen we op kunstgras en bij sommige spelers zie je wel een héél relaxte warming up. Ok, dat kan om dat je er veel vertrouwen in hebt, maar verslappen is het gevaar dat op de loer ligt. Toen we vrijdagavond met 35+ na de wedstrijden, in de kantine, over het voetbal praatten, werd dat al gemeld. Het zou echt iets voor Heicop zijn om bij zo’n wedstrijd punten te verspelen. Al jaren ben ik bezig om er achter te komen, wat nu precies “Heicops” is, ofwel wat kenmerkt nu de HSSC’61-cultuur. Ik vermoed dat ik daar ook de komende jaren nog wel mee bezig ben. Een kleine cultuur omslag hebben we de laatste jaren wel gezien, namelijk het bezig zijn met voetbal in de derde klasse voor het eerste elftal.

Vandaar dat we deze zaterdag op het kunstgrasveld in Maartensdijk onder een mooi voorjaarszonnetje mogen aftrappen. De wedstrijd begint met veel balbezit voor HSSC’61 en SVM dat zit terugtrekt en uit probeert te breken met de spitsen. HSSC’61 moet zoeken naar de openingen. En het is met name “man of the match”  Ferry Uittenbogaard, die regelmatig opstoomt op de flank. Het eerste schot is dan ook van hem, maar naast. Floris Kool krijgt daarop 3 kansen op aangeven van tweemaal Ferry Uittenbogaard en eenmaal Bas Scheenhart. Helaas gaan de kopballen er niet in en het schot hoog over. SVM countert en is daarmee gevaarlijk. Vooral vanaf de rechterkant komen er regelmatig voorzetten. Uit een counter waarbij de speer van SVM alleen op keeper Niek af kan wordt er naast geschoten. Als Floris Kool en Bas Scheenhart daarna ook nog tweemaal kansen krijgen, maar de bal er niet in wil is de ruststand enigszins teleurstellend 0-0.

Na de rust begint HSSC’61 heel voortvarend. Floris  Kool stuurt Nicky van Dam weg en de aanvoerder scoort uiterst beheerst in de 46^e minuut de 0-1. De ban lijkt daarmee gebroken. Daarna ontstaat er voor mij als verslaggever een wat rommelige fase. Vertrouwen houden en de voorsprong uitbouwen lijkt mij. Echter bij een fysiek duel aan de zijkant wordt aanvoerder Nicky van Dam over de zijlijn geduwd. Er is verontwaardiging omdat de scheidsrechter niet fluit en er een gevaarlijke aanval uit voortkomt. Op dat moment is Nicky van Dam echter met zijn hoofd op een reclamebord of stang terecht gekomen. Een bloedende hoofdwond tot gevolg en verzorgster Margreet Klijn kan “aan de bak”. De verzorger van de tegenpartij assisteert daarbij. Allereerst wordt de wond schoongemaakt en daarna het bloeden gestelpt. Zelf positioneer ik me maar voor de liggende Nicky van Dam, want een bal op het hoofd zou niet wenselijk zijn. Als Nicky weer overeind geholpen is, de wond verbonden en er afspraken zijn gemaakt wie er mee gaat naar het ziekenhuis, wie de spullen uit de kleedkamer haalt etc, zie ik uit mijn ooghoeken dat er gescoord wordt door Floris Kool. Koen Looy is ingevallen en het volgende “probleem” ontstaat. Arwin van Soest geeft aan buikklachten te hebben en eigenlijk niet meer te kunnen lopen. Gevolg is dat de reserve aanvoerder de schei(t)dsrechter meldt dat hij naar de WC gaat. Nu is het ongelukkige feit dat het hoofdveld van SVM nogal ver weg van de kantine en kleedkamers ligt.  Arwin dus naar het toilet en op het moment dat ik besluit poolshoogte te nemen, bonk ik op het invalide toilet en roep: “Gaat ie?” “Hé, Gaat ie”? Geen reactie, laat dan maar en ik strompel (ja, vrijdagavond gevoetbald met 35+…) terug. Uit mijn ooghoeken zie ik hoe een jonge dame het invalidetoilet verlaat. Oeps...., ik weet van niets…

Als ik terugloop zie ik dat Arwin weer op het veld loopt. Vanaf dat moment kan ik de wedstrijd weer oppakken en verslaan. Ik zie dat er ruimte komt voor HSSC’61 omdat SVM duidelijk nadrukkelijker op zoek gaat naar een doelpunt. Dat lukte ze ook. Uit een spaarzame kans, scoren ze de 1-2. Als Ferry Uittenbogaard op de paal schiet, Tristan Koet over stift, Bas Scheenhart mist en Koen Looy tegen de keeper aanschiet, wordt je bang dat de aloude voetbalwet in werking wordt gesteld: als je zelf niet scoort, valt ie aan de andere kant. In blessuretijd wordt Floris Kool echter neergelegd in de zestien en doet Arwin van Soest, wat ie al vaker heeft gedaan dit seizoen, namelijk een penalty benutten. 1-3 en daarna afgelopen. Een mooie overwinning. Nog steviger in de middenmoot en gewoon een zakelijke overwinning.

Terugkomend in Hei- en Boeicop, komt aanvoerder Nicky van Dam ook nog even naar de kantine. En als je het niet weet zie je niets. Inmiddels echter wel zeven hechtingen rijker. De doktoren hebben keurig werk geleverd.

Zo kan een middag dus raar lopen. Nicky: beterschap. Volgende week mogen we thuis voetballen tegen Jonathan. En als we  de Heicopse cultuur enigszins goed interpreteren, moeten de spelers vooral niet verslappen. Dus wat mij betreft niet zoveel mogelijk trucjes of de bal over het vangnet jagen in de warming up……

Succes volgende week mannen!

p.s. dinsdagavond een extra wedstrijd tegen Vuren om de EM cup.