Vandaag de wedstrijd tegen Jonathan. We beginnen dit verslag met een korte herhaling, namelijk de laatste zinnen uit het laatste wedstrijd verslag.

Volgende week mogen we thuis voetballen tegen Jonathan. En als we  de Heicopse cultuur enigszins goed interpreteren, moeten de spelers vooral niet verslappen. Dus wat mij betreft niet zoveel mogelijk trucjes of de bal over het vangnet jagen in de warming up……

Succes volgende week mannen!

p.s. dinsdagavond een extra wedstrijd tegen Vuren om de EM cup.

 Allereerst komen we terug op de post scriptum: Dinsdagavond werd er gelijkgespeeld tegen Vuren, waarna er direct strafschoppen volgden. HSSC’61 benutte alle strafschoppen en Vuren wist er één naast het doel van Denny ’t Lam te schieten. Dat betekent een extra wedstrijd voor de EM cup bij en tegen Everstein op 17 april.

Het andere element dat beschreven is, is het niet verslappen en scherp beginnen aan de wedstrijd. Dat is een lastig fenomeen. Want hoe weet je dat bij spelers aan te sturen? Al sinds het voetbal bestaat is dat een vraag. Deze middag kwam dat bij de wedstrijd tegen Jonathan aan de orde.

Vooraf werd er gepraat met supporters van Jonathan. Zij spraken de complimenten uit voor sportpark “Het Plein”. Het ligt er mooi bij en heeft de uitstraling van een club waar het voetbal leeft. Een mooie roldoek en ook nog eens vol met reclameborden. En dat voor zo’n klein dorp…  De complimenten nemen we in ontvangst en geven we bij deze door aan de grote HSSC’61 familie. Daarna achteloos doorgaan op de vereniging Jonathan met 1550 leden, 1400 voetballende leden en 96 voetballende teams.  Ik denk dan: “ Hoe kan een club dan op dit niveau spelen? “ Maar ja, de betere spelers worden daar al snel weggekaapt…

Als speler uit de JO11 Kevin van Eck, pupil van de week gearriveerd is en Vr1, na aandringen van de scheidsrechter, het veld verlaten heeft kan de warming up beginnen.  Wél een bal over het vangnet en wél een trucje in de warming up, maar de koppies staan goed....

En dan de eerste helft: Daar kan ik eigenlijk heel kort over zijn. Matig van HSSC’61 zijde en misschien moet ik wel zeggen: slecht. Vooral dat laatste woord schrijf ik liever niet en we blijven graag positief. Maar Jonathan zette goed druk en HSSC’61 kon daar weinig tegenover stellen. Al in de 1^e minuut is de bedoeling van de voetballers uit Zeist duidelijk. HSSC’61 een lastige middag bezorgen. Een gevaarlijke corner in de eerste minuut is het duidelijke signaal. In de hele heerste helft komt HSSC’61 tot twee kansjes. Ferry Uittenbogaard geeft een voorzet op de vrijstaande Bas, die direct uit de lucht inschiet, maar de keeper verricht uitstekend werk en keert dit schot. In de daaropvolgende corner kan Tristan Koet de bal richting kruising koppen, maar de bal heeft te weinig kracht en is prooi voor de keeper. Als Jonathan uit een corner dan ook nog eens voorkomt met 0-1 weet je dat het heel lastig wordt. De voorsprong weten zij vast te houden tot de rust en uitbouwen was ook mogelijk geweest. Verdedigend ziet het er bij de gasten niet altijd mooi uit. Verschillende malen komt de bal op veld 2 terecht, maar…… als je voorstaat, tikt de tijd in jouw voordeel weg.  Niek de Vos moet nog een keer de bal uit de hoek weg tikken uit een afstandsschot en Menno de Keijzer heeft ook heel wat ballen koppend uit de doelmond verwerkt.

En dan is het rust. Deze maak ik maar gedeeltelijk mee. Er zal vast wel iets gezegd zijn en na rust is het Jan Donker die doorschuift naar het middenveld. Koen Looy komt er ook in en zo gaat HSSC’61 op zoek naar een betere tweede helft. Dat lukt. Er komt meer passie en strijd en HSSC’61 weet Jonathan meer en meer terug te dringen. Jonathan opent de tweede helft overigens direct met een schot, dat net naast gaat en daarna een schot van dichtbij over. Arwin van Soest wordt daarna weggestuurd en kan door, hij blijft rustig en schuift de bal naar de hoek, maar helaas ook langs de verkeerde kant van de paal. Bas Scheenhart kan daarna de trekker overhalen, maar schiet via een tegenstander over. Kortom vanaf dat moment neemt HSSC’61 het initiatief in handen.

Een mooie actie van “Coentje” Looy stelt Floris Kool in staat de bal aan te nemen, weg te draaien en te schieten. De bal belandt op de paal en komt terug in de zestien. Daar staat Arwin van Soest en ook nu schiet hij de bal rustig in en dat is de 1-1. Vanaf de bank voelen we het: Een keerpunt!

Helaas komt er nog een keerpunt. Ferry Uittenbogaard wordt voorbijgelopen door zijn tegenstander en aangezien hij al geel op zak heeft moet hij dat maar even accepteren. Ferry zit echter in het vuur van de wedstrijd en maakt de keuze om toch even zijn tegenstander vast te pakken. Volgens de letter van de wet is dat een gele kaart en de goed fluitende scheidsrechter kan ook niet anders. Twee keer geel is rood en zo wordt het 10 tegen elf, waarbij je juist het idee had dat Jonathan rijp was om er op en er over te gaan.  Maar HSSC’61 blijft er uit komen. Jan Donker heeft nog lucht en stoomt op vanaf het middenveld naar de achterlijn. Zijn voorzet wordt gemist door de Heicopse spitsen. Uit een vrij trap (dacht ik) valt dan toch de 2-1. Arwin van Soest kopt de bal in het strafschop gebied terug op Floris Kool die de bal in één keer op de slof neemt. De bal wordt niet vol geraakt en krijgt daardoor veel draaiing. “Droei” heb ik het wel eens horen noemen. De bal krijgt voldoende “droei” om in de verre hoek terecht te komen, waar de keeper wat “droei”problemen heeft en de bal in het doel verdwijnt. De bank springt op! Een gelukkige 2-1 en op voorsprong staan. Sjoerd Buijserd wordt nog ingebracht en Nicky de Leeuw maakt zijn officiële competitiedebuut.

Als de scheidsrechter blaast voor het einde, is de vreugde groot. Een steviger vijfde plek tot gevolg. Die middag wordt er voor het eerst niet meer gepraat over de ploegen helemaal onderaan de streep. De goede serie heeft ervoor gezorgd dat we daar niet meer naar hoeven te kijken. Als je naar boven kijkt, dan besef je dat als alles meezit, je het seizoen misschien wel af kan sluiten met een toetje…

Vandaag was zo’n dag dat alles meezat…. Volgende week mogen we tegen DOSC. Een ploeg die net onder ons staat. We verloren thuis met 3-4, nadat we 1-4 achter waren gekomen….. Even een spreekwoord vooraf: Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Hopelijk kan ik volgend verslag beginnen met de volgende titel: Een ezel stoot zich in ’t gemeen niet tweemaal aan dezelfde steen.

Tot volgende week!

P.s Margreet (en André) bedankt voor de traktatie na de wedstrijd!