Dit seizoen hebben we te maken met verschillende tegenstanders, maar de lastigste lijkt vooralsnog: covid’19. Een tamelijk onbekende tegenstander die je altijd wel weer op een onaangename wijze weet te verrassen en waar we voorlopig geen grip op lijken te krijgen. Leek hij het in eerste instantie vooral op de ‘veteranen’ gemunt te hebben; hij lijkt nu ook de rest van alle teams aan te pakken. Niemand heeft nog echt een goede tactiek kunnen bedenken om hem uit te schakelen.  De overheid adviseert een soort van ‘zonedekking’: afstand houden en als hij dichterbij komt: aanpakken. Of dit de juiste tactiek is, blijft vooralsnog de grote vraag. Het vraagt om enorm veel discipline, inzicht en verantwoordelijkheid van een verdediging en dat blijkt in de praktijk maar moeilijk op te brengen…

Her en der verschijnen op de social media foto’s van inventieve supporters die achter hekken en hagen, staande op fruitkisten, trappen of gezeten in een tuinstoel boven op een werkbus, de wedstrijden proberen te volgen. Volstrekt logisch, want een voetbalwedstrijd is niet alleen een sportieve strijd, maar ook een sociaal gebeuren en met name dat laatste staat al zo enorm onder druk momenteel. We leven wat dat betreft in heel bijzondere tijden en eens temeer blijkt dat een mens eigenlijk veel dingen kan missen, maar elkaar missen is toch wel het moeilijkste wat er is. Laten we hopen dat dit allemaal niet al te lang meer gaat duren.

Het missen van de wedstrijd vandaag werd enigszins gecompenseerd door een heuse livestream die door onze voorzitter (wat heeft die man toch veel kwaliteiten!) geregeld werd. Op deze wijze kon een gedeelte van het thuisfront toch meegenieten van de wedstrijd tegen NEO’25. Nou viel dat genieten vandaag, op de eerste tien minuten van de tweede helft na, niet helemaal mee. Of eigenlijk: helemaal niet! Vergeleken met de wedstrijd van 2 jaar geleden, toen de spelers tot twee keer toe naar binnen moesten vluchten vanwege hevige hagelbuien, viel het weer vandaag mee: ‘alleen maar’ regen, regen en nog eens regen… Gevolg: een spekglad veld, waarop goed voetballen heel lastig is.

Na twee mooie overwinningen volgde vandaag dus de uitwedstrijd tegen NEO’25; een goed georganiseerde ploeg die leunt op een sterke verdediging die nog geen tegendoelpunt heeft hoeven incasseren deze competitie. Ondanks het gezegde: never change a winning team toch een andere speelwijze vandaag en dat zat hem mede in de terugkeer van Koen Looy na zijn blessure. Op zich alles voor te zeggen, maar het bracht de eerste helft niet datgene waar we op gehoopt hadden vandaag. De eerste tien minuten was het van beide kanten nog een beetje ‘zoeken’, maar al snel nam NEO het initiatief en kwamen we niet veel meer van de eigen helft af. Na een minuut of vijftien hadden we toch de kans om op voorsprong te komen. Een vrije trap van Nicky verdween echter aan de verkeerde kant van de paal en nauwelijks twee minuten later was het wel raak, maar dan aan de andere kant. Een hard schot vanaf randje zestien verdween via het lichaam van Laurens achter Regilio: 1-0. Vervolgens was het eenrichtingsverkeer op het veld en kwamen we er nauwelijks meer aan te pas. Vanuit een solide verdediging, waar we geen gaatje in konden vinden, was er continu dreiging voor ons doel. Menno en Laurens konden een paar keer de 2-0 voorkomen door zich in de baan van een schot te gooien en vooralsnog konden wij daar aanvallend heel weinig tegenover zetten. Het duurde tot de 33^e minuut voordat de eerste goede aanval van HSSC genoteerd kon worden. Een fraai opgezette aanval over links, opgezet door Christiaan en Lucas bereikte Nicky; die leek te scoren, maar de keeper wist de bal nog tot corner te verwerken. De goed genomen corner werd door Kees ‘kiezelhard’ ingekopt, maar weer had de keeper hier middels een katachtige reflex een antwoord op. De corner die hieruit volgde leverde niets op. Sterker nog: Lucas moest tot in het strafschopgebied meeverdedigen om bij de counter van NEO de 2-0 te voorkomen. We gingen echter na een slechte eerste helft rusten met een draagbare achterstand en zoals Stephan altijd zegt: “een wedstrijd kent twee helften; er kan nog van alles gebeuren”. In de kleedkamer zal het niet geregend hebben, maar het zou me niks verbazen als het daar behoorlijk gestormd heeft. Na de rust een omzetting: Christiaan werd vervangen door Niels en dit leek de sleutel tot beter spel. Koen ging linksback spelen in de hoop zo aanvallend meer te kunnen brengen en dit leek te werken. Vanaf de aftrap was het HSSC dat het initiatief nam en de wedstrijd kreeg ineens een heel ander gezicht. Een voorzet van Niels verdween nog in handen van de keeper. Een minuut later was het Koen die een fraaie voorzet gaf op Frank wies schot geblokt werd. Na vijf minuten was er weer een aanval over rechts: opgezet door Aron en Tristan kwam de bal bij Niels die alleen met een overtreding afgestopt kon worden. De vrije trap die door Frank verrassend werd binnen geschoten in de korte hoek werd echter afgekeurd. De scheidsrechter van dienst had een overtreding geconstateerd binnen de zestien. Aangezien de man al floot voordat de bal er in lag en hij verder sowieso een heel goede wedstrijd floot, zullen we hem het voordeel van de twijfel geven. Op de beelden van Stephan was echter niet zo heel veel te zien wat het rechtvaardigde om af te fluiten. We gingen verder en het was even later weer Aron die de bal veroverde en vervolgens Lucas een kans bood, maar het was wederom de keeper die de gelijkmaker voorkwam.

In de 55^e minuut sloeg echter opnieuw het noodlot toe: Niels zat op het veld met een blessure aan de hamstring en dit betekende voor hem, na een invalbeurt die slechts tien minuten duurde, einde verhaal. Op de wedstrijd terugziend was dit eigenlijk ook het einde van een korte periode in de wedstrijd waarin HSSC mogelijk recht zou hebben gehad op één of meer punten vandaag. Vanaf dat moment nam NEO het initiatief weer en bij een uitval van hen in de 63^e minuut was het mis: in eerste instantie kon Regilio het lastige schot nog keren, maar de goed doorgelopen aanvaller kon hem alsnog binnen schieten. Weer een schrikmoment in de wedstrijd toen Aron op zijn schouder viel; hij kon nog verder maar moest even later toch worden vervangen door Lennart. Het slotoffensiefje dat HSSC er nog uit wist te persen bracht NEO niet in de problemen en zo keerden we met lege handen huiswaarts. Voorheen zou je zeggen: de thuisblijvers hebben gelijk gehad vandaag…

Volgende week pakken we de boel weer op tegen BZC’14. Laten we hopen dat het blessureverhaal een keer stopt en we volgende week de punten op Het Plein kunnen houden.