hercules thuis (1)

hercules thuis (2)

hercules thuis (3)

hercules thuis (4)

hercules thuis (5)

hercules thuis (6)

hercules thuis (7)

hercules thuis (8)

hercules thuis (9)

hercules thuis (10)

hercules thuis (11)

hercules thuis (12)

hercules thuis (13)

hercules thuis (14)

hercules thuis (15)

hercules thuis (16)

hercules thuis (17)

hercules thuis (18)

hercules thuis (19)

hercules thuis (20)

hercules thuis (21)

hercules thuis (22)

hercules thuis (23)

hercules thuis (24)

hercules thuis (25)

hercules thuis (26)

hercules thuis (27)

hercules thuis (28)

hercules thuis (29)

hercules thuis (30)

hercules thuis (31)

hercules thuis (32)

hercules thuis (33)

hercules thuis (34)

hercules thuis (35)

hercules thuis (36)

hercules thuis (37)

De uitwedstrijd tegen Hercules eerder dit seizoen zal de geschiedenis in gaan als de meest krankzinnige wedstrijd van deze competitie voor HSSC, maar waarschijnlijk ook voor Hercules. Een 3-0 achterstand in de rust werd omgebogen in een 4-6 overwinning voor HSSC.  Door de toen geldende corona maatregelen konden maar weinig mensen dit ‘live’ meemaken en het stamt nog uit de tijd dat we regelmatig onze wedstrijden wonnen… Die tijd ligt al even achter ons en we zitten nu in een heel andere fase. Daar waar we voor de winterstop nog wel eens stiekem droomde van een periodetitel, maken we ons nu op voor de strijd om een heel andere competitie te ontlopen. “Het kan verkeren” zei Bredero. Hoe kan zoiets? Tsja, geef daar maar eens antwoord op! Allerlei redenen zullen aan te voeren zijn, maar een heel plausibele reden is toch wel dat de wet van Murphy zich laat gelden en dan met name op het blessure vlak. Ik wil niet al te dramatisch doen, maar afgelopen donderdagavond kan er wel eens een definitieve streep door de voetbalcarrière van Kees de Nijs gegaan zijn. Daarnaast bleek Koen Looy een gebroken teen overgehouden te hebben aan het duel met Everstein. Eigenlijk loopt vanaf de winterstop het blessures verhaal als een rode draad door de selectie. Het blijkt in de praktijk toch moeilijk om dit op te vangen. Bij de wedstrijd tegen Everstien werd “good old” Floris, zoals hij in de pers werd genoemd van stal gehaald, maar het lijkt er toch echt op dat dit maar eenmalige acties zijn. Vandaag werd een andere “good old” aan de selectie toegevoegd: Bas Scheenhart. Ooit samen met Floris een geducht duo in de voorhoede en je hoopt dan iets van die ‘brille’ uit die tijd terug te krijgen in het team met dergelijke spelers.

Tsja en over de wet van Murphy gesproken: het ging eigenlijk al mis bij de pupil van de week 😉. Marianne Kortlever soleerde fraai door de verdediging van Hercules maar haar doelpoging ging naast. Er bleek echter een overtreding van een Hercules speler aan voorafgegaan te zijn. De terecht gegeven penalty ging echter ook langs de verkeerde kant van de paal en dit was eigenlijk al een waarschuwing. De tweede waarschuwing kregen we na een minuut voetballen. Een vrije trap van Hercules ging rakelings naast en zo waren we gelijk allemaal wakker. Dat bleek, want in de derde minuut was het Menno die met een prachtige pass Lennart wegstuurde. Zijn voorzet werd door Owyn buiten bereik van de keeper op de lat geschoten. Een spectaculaire start van de wedstrijden en we gingen er maar eens goed voor zitten. Zo spectaculair als die eerste minuten bleef het echter niet. Het was allemaal niet erg hoogstaand wat we te zien kregen. De wil en inzet was er wel van beide kanten, maar het spel zelf was nou niet bepaald indrukwekkend. Het moest uit een dood zoals dat heet komen en dat spelmoment kwam; een vrije trap van Hercules betekende na een klein half uur spelen inderdaad de 0-1. Op slag van rust had de keeper van Hercules moeite om een schot van Ferry onder controle te krijgen en Owyn was er als de spreekwoordelijke kippen bij om de gelijkmaker in te tikken. Nadat in de rust de prijzen verdeeld werden onder de lotenkopers was het de vraag of er nog een winnaar uit dit duel zou komen. Hercules was daar het dichtst bij en het was aan Regilio te danken dat we nog een punt over hielden aan de wedstrijd. Met een paar heel mooie reddingen wist hij te voorkomen dat we helemaal met lege handen zouden staan. Ook het inbrengen van Bas bracht helaas niet het gewenst resultaat en zo stapte Hercules als morele winnaar van het veld. Ze houden ons twee punten onder zich. Het onderlinge verschil tussen de nummer 7 en nummer 12 (nacompetitie) bedraagt nu vier punten. Het beloofd nog een heel spannend voorjaar te worden…