Waar de aandelenkoersen zich na een aantal beroerde dagen weer goed herstelden deze week ging het met de A-junioren de omgekeerde richting…

Het Nederlands elftal kwam er een paar weken eerder tegen IJsland al achter dat de maandagavond geen ideale avond is om te voetballen en ook de A junioren (lees: Eric) zullen niet snel meer meewerken aan het verplaatsen van een zaterdag duel naar de maandagavond. We mochten aantreden in en tegen Meerkerk. Bij aankomst  ging het al fout: in de kantine werd door de plaatselijke EHBO een cursus reanimeren gegeven…dat had ons aan het denken moeten zetten!

De meegereisde supporters moesten derhalve op fluistertoon spreken met elkaar en dat in niet onze sterkste kant. Zodoende werden wij na een paar minuten verzocht onze conversatie in de bestuurskamer voort te zetten. Aan de bestuurstafel gezeten namen wij al snel het besluit over te gaan tot een fusie van Ameide met Meerkerk; scheelt een hoop gezeur en er komt geld beschikbaar voor een goed kunstgrasveld in Heicop! Voor het besluit definitief viel werden we echter verzocht ook deze ruimte te verlaten, zodat we uiteindelijk maar voetballen zijn gaan kijken; daar waren we tenslotte ook voor gekomen.

De A junioren van Meerkerk hadden tot op heden nog maar 1 schamel puntje bij elkaar gevoetbald deze competitie en waren vast besloten er deze avond drie aan toe te voegen. Een tot op het bot gemotiveerd team verscheen aan de aftrap en wij waren duidelijk niet bij de les de eerste helft. Alles wat fout kon gaan ging zo’n beetje fout en de ruststand van 2-0 sprak voor zich. In de rust waaide er een stevig briesje door de kleedkamer dat pas ging liggen toen Eric naar buiten ging…

De tweede helft startten we zeer voortvarend en na twee minuten had Arwin (koud in het veld) de bal  al in het netje gedeponeerd nadat hij goed voor zijn man kwam bij de eerste paal: een echte spitsen goal; maar ja, is Arwin een spits??? Ooit zullen we het weten, maar voorlopig is hij multifunctioneel en zo’n beetje overal inzetbaar. Het leek dus helemaal de goede kant op te gaan, maar het duurde (veel te) lang voor de gelijkmaker viel. Tien minuten voor tijd scoorde schoot Koen Looy mooi binnen, maar volgens Tristan en (eerlijk is eerlijk) mijzelf ook, gaf hij het beslissende duwtje en stond de 2-2 op het denkbeeldige bord. Eric was hier nog niet tevreden mee en haalde Raymond naar de kant en bracht nog een aanvaller in (ik meen Marijn) in de hoop de drie punten mee te nemen. We kregen echter met een daverende klap het deksel op onze neus, want bij een van hun schaarse uitvallen in de tweede helft scoorde zij de 3-2.

Een domper, maar gezien de gehele wedstrijd geen onterechte uitslag.

Vijf dagen later komt de koploper op bezoek: Hardinxveld. De ploeg heeft nog geen punten laten liggen en hoewel we een paar weken eerder voor de beker gelijk speelden tegen hen, was dit resultaat uit het verleden, nog geen garantie voor de toekomst. Zij speelden toen met veel B junioren en vandaag kwamen zij op volle oorlogssterkte naar de Vijfheerenlanden.

De eerste helft is kort samen te vatten: we speelden zeker niet veel minder dan hen, maar het ging een aantal keren verschrikkelijk fout en dit resulteerde er in dat we een ruststand konden noteren van maar liefst 0-4. De opmerking: “als je zo speelt heb je geen tegenstander nodig” viel te beluisteren en daar zat wel wat in. Jammer dat je jezelf zo in de problemen brengt als ploeg.

De tweede helft was van een heel ander gehalte: Lucas had weer eens zo’n dag waarvan je hoopt dat hij die zaterdags altijd heeft (helaas is dat niet zo) Maar het was niet alleen Lucas, het hele elftal tapte uit een ander vaatje en waar het voor de rust mis ging, liep het nu wel gesmeerd.

natuurlijk speelde voor Hardinxveld het feit dat men de buit binnen leek te hebben een rol; je gaat dan anders zo’n tweede helft in. Maar toch: een hattrick van Lucas bracht de spanning nog even helemaal terug en de 4-4 had zomaar kunnen vallen en zou op dat moment terecht geweest zijn.

Dit was iets teveel gevraagd van de  jongens, maar deze tweede helft is wel een heel goede basis om de volgende wedstrijden mee in te gaan. (dat’ basis’ bedoel ik niet letterlijk hoor Matthijs…)

Zaterdag VVAC, dat bepaald of we na die wedstrijd het vizier omhoog kunnen richten of in de staart van de ranglijst belanden.