Waarom het verstandig is om een nachtje te slapen alvorens een verslag te schrijven...

De winterstop is voorbij en we begonnen aan de tweede helft van onze competitie met gelijk de derby tegen onze vrienden van Everstein. Mooier kun je natuurlijk niet beginnen en we treffen het dat er in Everdingen langs de dijk een schitterend kunstgrasveld ligt, dus er kon ook daadwerkelijk gevoetbald worden. Het late aanvangstijdtip van 15.00 uur werd vervroegd zodat hun vlaggenschip op de ‘normale’ tijd van 14.30 uur op hetzelfde veld terecht kon. Nadeel hiervan was dat Everstein hun keeper moest missen wegens werkzaamheden en wij Jari,die zich middels een bezoekje aan de Hogeschool in Utrecht aan het voorbereiden is op zijn toekomst. Dat hij daar vrij serieus mee bezig is bewijst de volgende anekdote: vergezeld door zijn zus Marinke oriënteerde hij zich op een tweetal studierichtingen. Nadat ze naar buiten liepen na de eerste sessie vroeg Marinke verwachtingsvol aan hem: EN????? Zijn antwoord ???... nog steeds 0-0….die is lekker bezig…

De tweede helft van de competitie staat wat ons betreft in het teken van: afstand houden van de staartgroep en proberen een mooie plek in de middenmoot te bereiken. Dat zal nog knap lastig worden want onze topscorer zijn we kwijtgeraakt aan het eerste elftal; jammer voor ons, maar we wensen Lucas (en uiteraard de rest van dit team) veel succes. Door de afwezigheid van genoemde Lucas en Jari moest er het e.e.a. geschoven worden in de voorhoede en kregen andere spelers de kans om hun waarde te bewijzen. De wedstrijd begon even na twaalf uur en stond onder leiding van een KNVB scheidsrechter. Scheidsrechters en grensrechters zijn altijd ‘dankbare’ figuren om je frustratie op af te reageren en al dan niet terecht: het hoort natuurlijk niet! Maar soms heb je wel eens van die dagen dat het heel veel moeite kost en je zo af en toe tot 10 ( en soms nog iets verder) moet tellen om jezelf niet te verliezen in teksten die niet thuis horen op een voetbalveld. Vandaag was zo’n dag…

Maar goed; de wedstrijd: we begon enthousiast en de eerste kansjes waren voor ons. Na 5 minuten leek het echter wel of we ons kruit al verschoten hadden, want er lukte niet zo heel veel meer. Everstein was gretiger en zonder veel kansen te creëren hadden zij het beste van het spel de eerste 45 minuten. Zo brak de rust aan en in de kleedkamer werd er een hartig woordje gesproken: het moest anders! Er werd wat gewisseld en het ging de tweede helft ook anders: beter, gretiger, meer overleg in het spel en het was wachten op ons eerste doelpunt. Die viel uit een vrije trap. Bart schoot op zo’n meter of 20 van het doel de bal over de muur, in de kruising schitterend binnen: 0-1! Tot ieders verbazing werd het doelpunt afgekeurd: het was blijkbaar een indirecte vrije trap. Er zijn mensen bij HSSC die heel veel van spelregels af weten; daar hoort uw verslaggever niet bij moet ik eerlijkheidshalve zeggen, maar niemand (nog van HSSC, nog van Everstein) had dit begrepen en ook niemand had de beste man met zijn hand omhoog zien staan. Toen onze aanvoerder, Matthijs informeerde waarom hij het doelpunt afkeurde kreeg hij geen uitleg, maar een gele kaart en op zijn vraag waarom hij geel kreeg, volgde een tweede gele kaart. Welke teksten Matthijs precies gebruikt heeft weet ik natuurlijk ook niet, maar wie Matthijs een beetje kent…dat is er nog één van het soort dat met (minimaal) twee woorden spreekt, iedereen die ouder is dan hem met ‘u’ aanspreekt en (waarschijnlijk) ook voor oude vrouwtjes in de bus opstaat! Maar goed, we moesten verder met 10 man. Op zich veranderde er aan het spelbeeld niet veel; we bleven de betere ploeg en de druk op het doel van Everstein nam toe. Sjoerd was met een schot ‘uit de draai’ dicht bij een doelpunt, maar zijn inzet verdween in het zijnet. Koen Looy leek vlak voor tijd op weg naar de bevrijdende treffer, maar werd op onreglementaire wijze tot tweemaal toe gestuit binnen de ‘16’. Het verbaasde ons eigenlijk al niet eens meer dat de leidsman van vandaag het wegwuifde. Jammer dat zo’n sportieve wedstrijd onder leiding stond van iemand die (laten we hopen dat, dit zo is) zijn dag niet had…

Een uitslag waar wij niet veel mee opschoten en Everstein zijn eerste punt opleverde deze competitie. Dat is ze van harte gegund daar aan de dijk, maar zover had het nooit mogen komen en dat lag deze keer niet alleen aan ons.