Zaterdagmiddag mochten wij om half vier (!) aantreden in Tiel tegen RKTVC. Tiel: gelegen aan de Waal staat bekend als het middelpunt van de Betuwe en heeft het in de figuur van ‘Flipje’, hoewel een beetje in de vergetelheid geraakt bij de jongste generatie, toch een zeer aansprekend uithangbord als gemeente. Ze hebben er ook een aantal voetbalvereniging en dit seizoen is RKTVC ingedeeld bij ons. De thuiswedstrijd eindigde in een weliswaar beetje geflatteerde, maar vrij kansloze 1-5 nederlaag. Vandaag dus de kans op revanche. Onze vorige competitiewedstrijd tegen Everstein eindigde in een teleurstellend gelijkspel en dit lag mede aan de in onze ogen twijfelachtige arbitrage. Vandaag was het net andersom: het zat niet tegen…

Zonder Lucas, die overigens deze middag ons vlaggenschip een goede dienst bewees door de enige treffer van de middag te scoren tegen vv Vianen en ook zonder de geschorste aanvoerder Matthijs (hoewel als goede kapitein wel meegereisd met de ploeg) leek dit vooraf een heel zware opdracht.

Bart nam de aanvoerdersband over van Matthijs en Sjoerd van de B1 sloot ook bij ons aan.

We mochten wederom aantreden op een fraai kunstgrasveld en met de verbluffende techniek van een aantal van onze jongens is dit zeker geen nadeel voor ons. De harde wind waaide dwars over het veld en vanaf de aftrap ging het redelijk gelijk op. Na een kwartier sloegen echter bij ‘Flipje nr. 9’ de stoppen een beetje door; hij was het niet eens met een scheidsrechterlijke beslissing. Wat er allemaal gezegd is weet ik niet, maar na twee gele kaarten kon hij vertrekken. Een forse aderlating voor hen, want hij kan een aardig balletje trappen en je staat dan toch 5 kwartier met een man minder op het veld. Dan zou je zeggen: nu wordt het makkelijker voor ons, maar het tegendeel was het geval: de druk van RKTVC nam toe en ze bleven met drie man voorin spelen. Het was op dat moment aan onze keeper Niek te danken, die een paar heel sterke reddingen verrichte, dat het nog 0-0 bleef. Zo leken we te gaan rusten met een gelijke stand, maar het venijn zat in de staart van de eerste helft. Het was Koen Looy die met een geplaatst schot voor de 0-1 tekende en een paar minuten later na een fraaie counter niet zelfzuchtig was en de bal breed legde, op de goed meegelopen Tristan, die de 0-2 op het bord zette. Zo gingen we rusten na een slechte eerste helft, maar wel met een mooie voorsprong. In de rust moest Bart noodgedwongen terug naar Schoonrewoerd om daar de plaatselijk bevolking van friet e.d. te voorzien. Raymond werd nu de aanvoerder en Marijn kwam in het veld voor Bart. De tweede helft stond een beetje in het teken van de scheidsrechterlijke beslissingen en met name de opwinding daarover in en om het veld. Hoewel hij eigenlijk best redelijk floot, vielen een aantal beslissingen in ons voordeel uit en hier wond men zich behoorlijk over op. Daar ga je meestal niet beter van spelen. Er vielen ook nog een aantal gele kaarten omdat de scheidsrechter niet gediend was van commentaar en er viel ook nog een doelpunt: een solo van een speler van hen die een beetje ongelukkig verdedigd werd door ons leverde de 1-2 stand op. Het werd nog even spannend, maar hier bleef het bij. Een verrassende overwinning, maar wel een die wij heel goed konden gebruiken. We doen nog steeds een poging om ons in de strijd om de vijfde plaats te mengen. Daarvoor zal dan zaterdag eerst van Meerkerk moeten worden gewonnen. Tegen hen hebben we ook nog iets recht te zetten!