Dat is de lijfspreuk van supporters van een betaalde voetbalclub uit het zuiden des lands. Een tekst afkomstig uit een Afrikaans/Amerikaanse spritual (we shall not be moved) en een lied dat getuigd van een groot geloof. Later uitgegroeid tot een statement tegen overheersing. Zoals zoveel teksten en liederen hun oorsprong vinden in religie, onderdrukking, maar ook in een hoop op een betere toekomst, zo is het ook met dit lied. Muziek en zang was vaak een van de weinige lichtpuntjes in een troosteloos bestaan. Om dit lied met eigen oren te horen gingen zo’n 135 jeugdleden inclusief begeleiding afgelopen vrijdagavond naar Utrecht en woonde daar de wedstrijd van de plaatselijke FC tegen NAC bij. Een spectaculair duel waarbij de ploeg die vecht tegen degradatie inderdaad niet opzij ging en met drie punten richting Breda vertrok.

Met die instelling vertrokken wij afgelopen zaterdag richting Hardinxveld. Hoewel wij geen degradatiezorgen hebben zijn wij nog wel in de strijd om een mooie plaats in de middenmoot en zijn wij in staat om het gerenommeerde ploegen als Alblasserdam, Hardinxveld en onlangs RKTVC knap lastig te maken. Hardinxveld is samen met Alblasserdam in een strijd om het kampioenschap verwikkeld dit seizoen. Een week eerder won Hardinxveld van Alblasserdam en benaderde hen tot op 1 punt. Volgende week mogen zij weer tegen elkaar en tussendoor kwamen wij dus op bezoek. Vooraf werd ons al medegedeeld door de leiding van Hardinxveld dat wij een van de meest onberekenbare ploegen zijn deze competitie met soms verrassende uitslagen; daar zit wel wat in. Het gaf wel aan dat men er niet helemaal gerust op was vanmiddag. De thuiswedstrijd kende een bizar verloop: 0-4 achter in de rust; na de rust terugkomen tot 3-4 en zelfs bijna tot een gelijkspel. (3 x Lucas; die was de eerste helft disciplinair gestraft…) Zeker was dat Lucas vandaag niet zal scoren…althans niet bij ons.

Hardinxveld is een ploeg die fysiek een stuk sterker is dan wij. Dit bleek al snel want vrijwel alle luchtduels werden door hen gewonnen, maar ook de duels over de grond werden vaak in hun voordeel beslist. Toch hadden ze een slippertje van onze kant nodig om op voorsprong te komen: een terugspeelbal van Richard kwam niet terecht bij Bart maar bij een aanvaller van Hardinxveld die Niek verschalkte en de 1-0 op het bord zette. Toch hadden zij niet echt veel kansen en het was even later Arwin (de man in vorm) die een schitterende gelijkmaker produceerde: van links naar binnen komen en vervolgens à la Robben de bal om de keeper in de verre bovenhoek krullen: 1-1. Hardinxveld kreeg vervolgens een aantal corners te nemen die hoog voor het doel geslingerd werden; op zich logisch met zoveel lengte in de ploeg, maar ja…wij hebben Niek 2.0 ( om precies te zijn: 1 meter, 99 centimeter en 7 millimeter, bron: Niek) maar afgerond 2.0 en dan hebben hoge ballen voor het doel weinig zin. Voor de rust leek dan toch het noodlot toe te slaan: Richard kreeg de bal van zeer korte afstand op zijn arm en ondanks onze protesten ging de bal op de stip. De penalty werd goed genomen (hard richting benedenhoek) maar Niek 2.0 was al onderweg die kant op en strekte zich nog een beetje (en dan ga richting 3.0!) en tikte de bal uit de hoek. De tegenstander werd er een beetje moedeloos van en de volgende corner die ze mochten nemen werd laag voorgebracht. Dit had ook niet het beoogde resultaat en toen de nemer hier door zijn medespeler op werd gewezen, snauwde hij ze toe: “ja hoge ballen heb nogal zin met zo’n keeper” en daar had hij wel een punt…

Zo gingen we rusten met een gelijke stand en was het duidelijk dat we het Hardinxveld knap lastig maakten deze middag. Toch kwamen zij het beste uit de kleedkamer en na acht minuten schoot hun nummer acht (dacht ik) heel beheerst de bal hard in de verre hoek en daar kon zelfs Niek 2.0 niet meer bij. Het bleef heel lang spannend met kansjes over en weer, maar Hardinxveld kon het duel niet in het slot gooien met een beslissende derde treffer en wij kregen de gelijkmaker niet op het bord. Tot…5 minuten voor tijd. Bij een ingooi liep Jari slim weg van zijn tegenstander en op advies van Erik (daar is hij tenslotte coach voor) gooide Matthijs snel in. Jari maakte zijn actie op de achterlijn, behield het overzicht en zag de vrijstaande Tristan bij de tweede paal. Die hoefde alleen zijn voet er maar tegen te zetten en dit betekende 2-2! (als ik het verslag van ons eerste elftal lees een vrijwel identiek doelpunt als hun goal) Het werden nog een paar spannende minuten, maar we konden weer een punt bijschrijven. Zo kom ik toch weer even terug op het begin van mijn verhaal: geloof. Ik heb

het hier niet over geloof in hogere machten, daarvoor kunt u op zondag op diverse plaatsen terecht in onze contreien, maar over geloof in jezelf (in dit geval als ploeg). Vandaag hadden wij dat denk ik meer dan Hardinxveld en het leverde ons een punt op en Hardinxveld leed duur puntverlies in de strijd om de titel. Toch zou het me niet verbazen als zij die alsnog pakken. Wij richten ons weer op de middenmoot en daar wacht ons volgende week een cruciaal duel tegen VVAC, een ploeg die ons tot op twee punten is genaderd.