Op zaterdag 30 mei, in de 94e minuut ontplofte het publiek op Het Plein in Hei- en Boeicop. De jonge Lucas van Dam schoot met zijn bevrijdende treffer HSSC’61  1 naar de 3^e klasse. En daarmee promoveerden WIJ. En met WIJ bedoel ik iedereen die HSSC’61 supporter is.  Vanaf de kant werd er meegeleefd, spanning gevoeld en …. Na afloop met elkaar feest gevierd. Een fantastisch scenario. Een spannende wedstrijd tot de laatste minuut, met uiteindelijk een euforisch gevoel!

Zaterdag 6 juni stond er weer een belangrijke wedstrijd op het programma. De KNVB district bekerfinale van de B1 junioren tegen Almkerk B1.  Het was prachtig weer. De feestweekcommissie heeft het programma aangepast zodat er zoveel mogelijk supporters naar de bekerfinale konden kijken. Deze finale was net bij ons om de hoek, namelijk bij buurman Lekvogels. Zij waren deze dag gastheer van vele bekerfinales. Om 11.00 uur dus onze B1 ! Langs de lijnen van het hoofdveld in Lexmond waren vele HSSC supporters te bekennen. Toen de scheidsrechters aanstalten maakten om te beginnen was er ook voor onze junioren het inmiddels bijna bekende  vuurwerk. Op basis van supporters en beleving stonden we zeker al met 1-0 voor. Maar deze randzaken tellen niet voor de uiteindelijke score. Op het veld moet het gebeuren.  Langs de Lijn stond de leiding om de junioren nog de laatste peptalk te geven. Trainer Cock de Nijs stuurde de volgende 11 het veld in: Maurice van de Vis, Jelmar Burggraaf, Patrick den Besten (c), Dennis Bevelander, Maik Kluvers, Tom Stuy, Niels den Braven, Kees de Nijs, Richard Kool en voorin Sjoerd Buyserd en Arwin van Soest. Op de bank namen de volgende spelers plaats: Rick van Hemert, Stefan Stijsiger, Kevin Burggraaf, Mitchel ‘t Lam, Bas van Deursen, Niels Donselaar. Asisstent grensrechter Leo Buyserd mocht deze morgen van de kant toekijken, aangezien er een KNVB grensrechter was aangesteld. Mede leiders Sven Verkerk en Arie Stijsiger konden ook in de dugout plaatsnemen.

Bij de aftrap leek het even al mis te gaan. De KNVB scheidsrechters hadden nieuwe ballen in gebruik en in de wedstrijd die volgde, bleek dat de bal nog wel eens wat stroopte en niet altijd wilde wat de spelers wilde. Patrick den Besten kon dus direct aan de slag en moest een overtreding begaan om een vrije doortocht te voorkomen. Maar al snel was het HSSC’61 die het heft meer en meer in handen ging krijgen. Arwin kreeg al snel twee goede kansen.  Zijn tweede was een prachtige bal van Niels, maar met links schoot hij de bal jammerlijk over.  Almkerk kwam er mondjesmaat uit. Achterin groeide Patrick in de wedstrijd en verdedigde alles. Bij gestaan door de snelle Maik Kluvers en Jelmar Burggraaf, In het centrum moest loopwonder Dennis Bevelander één van de spitsen het scoren beletten.  Kees de Nijs en Niels den Braven probeerden het middenveld in handen te krijgen. En aan de buitenkant waren het beurtelings Richard Kool en Tom Stuy opstoomden richting het doel van Almkerk. Een fantastische loopactie van Tom Stuy op de linkerflank leidde het eerste doelpunt in. Tom haalde de achterlijn en gaf de bal laag voor op Sjoerd, die op een karakteristieke Sjoerd-manier scoorde. Kont er in- bal aannemen – wegdraaien – schieten…..  Dat lukte ook deze keer weer goed. De bal was van dichtbij en hard, zodat de keeper kansloos was. 1-0 ! Vanaf dat moment leek er een soort bevrijding te komen over de spelers.  Maik wist van ver te schieten, maar de bal raakte de lat. De druk kwam meer en meer.  Een voorzet van Arwin kwam bij Sjoerd, maar werd verwerkt tot corner. Niels de Braven dook ook regelmatig op bij de zestien van de tegenstander. Zijn eerste schot ging net naast en zijn tweede schot belandde in handen van de keeper. Kortom, veel aanvallen, maar geen doelpunten.  Almkerk kon er nauwelijks iets tegenover stellen. Af en toe een vrije trap. Maar Maurice stond op de goede plek. Net voor rust was het  Arwin die de zestien in kwam en de bal  met een mooie beweging bij Sjoerd wist te krijgen. Sjoerd alleen voor de keeper: BAM! 2-0.  En zo de rust in….

Wat de trainer in de rust gezegd heeft, weet ik niet, maar ik kan me bijna niet voorstellen dat de trainer ontevreden zou zijn. Het trouwe Heicop publiek was inmiddels nog groter geworden en we wachtten rustig op de tweede helft, want het zou vast en zeker goedkomen.

Zo leek de tweede helft ook te starten. Richard kwam er een paar keer mooi door, maar de 3-0 viel niet. Het spel van de Heicoppers zakte in en langzaam aan ontstond er iets aan de kant van ongeduld… waarom viel die derde niet?

Almkerk had tot dan toe in de hele wedstrijd  twee kansen gehad. Toen de snelle spits van Almkerk op avontuur uit ging en besloot te schieten was het de derde kans, maar die werd goed in de hoek geschoten zomaar viel daar de 2-1! Langs de kant begonnen we licht zenuwachtig te worden. Cock liep ook onrustig heen en weer. Arwin werd naar achteren gehaald, zodat er een soort 5-3-2 ontstond. Tom was moegestreden en werd vervangen door Mitchel ’t Lam. Patrick zat er doorheen werd ook gewisseld voor Niels Donselaar. Bas van Deursen kwam er in voor Jelmar Burggraaf.  De voorsprong moest in ieder geval niet uit handen gegeven worden. Almkerk vatte uit dat doelpunt moed en wist dat het toch minimaal één keer moest scoren om het gelijk te trekken. Almkerk kreeg een adrenaline stoot en Heicop leek verlamd. Uit een corner en een afgeslagen bal werd er weer op doel geschoten en dat was de 2-2! De beleving van het juichen van de Almkerkspelers was veelzeggend. De beleving spatte er van af! Hoe zou dit aflopen? Zou de verlamming van heicop, fataal worden? Sjoerd zat met kramp op de grond. Doorbijten was het devies. Nog even…. En dan penalties. De wedstrijd eindigde in 2-2 en menig supporter vroeg zich af wat er zou gebeuren. Verlengen? Of direct pennals (Heicops voor penalty’s). Dat laatste bleek het geval.  Nadat de scheidsrechters zich uitgebreid hadden verdiept in de strapschopgebieden werd er besloten dat het doel aan de andere kant van het veld een betere strafschopstip had en minder kuilen. Daar moest het dus gebeuren! En zo langzamerhand gingen de hoofden kijken naar de keeper. Maurice van de Vis. Wat kan hij? Is het een penaltykiller? Zijn grote postuur maakt in ieder geval indruk. In ieder geval was het duidelijk dat er een penalty gestopt moest worden of naast of over. Almkerk begon met de serie. De eerste raak, Sjoerd deed dat namens HSSC. De tweede pennal van Almkerk raak. Arwin schiet zijn pennal in de hoek en dus 2-2. Dan de derde pennal. Opperste concentratie bij Maurice en ja…… hij pakt hem! Groot gejuich van de supporters. Niels den Braven schiet daarna de bal onberispelijk binnen. 3-2. De volgende pennal wordt door een Almkerk speler hoog over geschoten en Maik kan dus de beslissende maken. Maar omdat deze middag toch al spannend genoeg is, blijft dat zo. Maik neemt bij het schieten van zijn pennal een stuk grond mee en daardoor is de bal te zacht en wordt deze gestopt. Pech! De volgende pennal van Almkerk is raak 3-3, maar HSSC mag nog een pennal nemen. Iedereen kijkt wie er uit de middenstip deze verantwoording op zich wil nemen. Geen beweging in de middenstip. De pennal zal toch genomen moeten worden……. Maar dan richt mijn oog zich weer op het strafschop gebied. Keeper Maurice is al bezig om de bal goed te leggen. Hij mag zelf voor de bevrijdende beslissing zorgen. Op de sportdag heb ik al gezien dat die Maurice goede pennals kan nemen. Hij wist daar zelfs de finale te halen. Maar nu was het toch anders. Tweehonderd supporters die kijken.... De bal moet er in en dan is het gebeurd….. De aanloop….. het schot…..  en…. 4-3!!!! Heel heicop juicht. Trainers, leiders, spelers, ze vallen elkaar juichend in de armen. Maurice wordt bedolven onder spelers, hij is de held! Tranen, juichen en wat te denken van al die supporters. Het voetbal leeft  bij HSSC’61. Dat hebben we 30 mei gezien, maar ook deze dag! Een ontlading bij iedereen. Misschien net iets anders als die week ervoor…. Maar ook een spanning tot de laatste minuut.  Cock de Nijs moest even bijkomen en  stond van afstand te genieten. “De jongens hebben het gedaan” stamelde hij, waarop hij zich toch langzaamaan richting de groep hossende en springende jongens en leiders  bewoog.

HSSC’61 schrijft geschiedenis… Voor het eerst wint een juniorenelftal de beker.  De zin: “de jongens hebben het gedaan” klopt niet helemaal. Het hele team van trainers, leiders, de spelers van de B1. Samen waren zij dit seizoen nagenoeg onverslaanbaar. Proficiat! Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. We hebben een goede jeugd. En zo kan een club als HSSC’61 vrolijk de toekomst tegemoet!

meer foto's en filmpjes volgen nog!




Prettige wedstrijd!


Ten aanval!


Eerste doelpunt, mooi in beeld


Waar blijft het tweede doelpunt?




Beslissende pennal


juichen!


Waar is Maurice?


Hebbes!


Topteam!




Cockie moet in de sloot ole ole.