A1 5 september 2015

Ook in het nieuwe seizoen 2015-2016 hopen wij u weer regelmatig op de hoogte te houden van het wel en wee van de A1 van onze prachtige vereniging. Veel nieuwe gezichten dit seizoen, dus was het zaak om een wat langere voorbereiding te hebben zodat we die konden gebruiken om spelers aan elkaar te laten wennen en een trainer de gelegenheid te geven om tot een ideale opstelling te komen. Je speelt dan een aantal oefenwedstrijden en probeert de jongens conditioneel wedstrijdfit te krijgen…dat was de bedoeling. De praktijk was dat zo ongeveer de gehele A-jeugd de weken voorafgaand aan onze eerste wedstrijden voor de beker in Renesse verbleef. Een prachtige plaats aan de Zeeuwse kust (fraai bezongen door Blof…,sorry, ik kan het streepje door de ‘O’ niet vinden!) maar nou niet de eerste plaats waar je aandenkt om je voor te bereiden op een nieuw voetbalseizoen. Het kwam er dus op neer dat we nagenoeg ongetraind aan onze eerste bekerwedstrijd begonnen tegen Nivo Sparta.
Maar eerst maar eens even voorstellen: Onze keeper is Maurice Vis; dat is zeker. Vervolgens zijn we nog een beetje zoekende wie waar komt te spelen, dus doe ik het maar even alfabetisch: Jari Aantjes, Patrick den Besten, Dennis Bevelander, Niels den Braven, Sjoerd Buijserd, Mike Kluvers, Lars van Lavieren, Nicky de Leeuw, Kees de Nijs, Marijn Pruijsers, Arwin van Soest en Sander Uittenbogerd. De laatste is een nieuwe naam en overgekomen van Lekvogels. Hoewel…nieuw? We kennen allemaal inmiddels zijn neef Ferry! Als u heeft meegeteld 13 namen en dat is niet veel om een seizoen mee in te gaan. Wellicht dat we nog een keer gaan shoppen bij de B1 (zal Cock leuk vinden…)
Onze veertiende man, Mitchell ’t Lam, heeft zijn schoenen in de wilgen gehangen en zijn carrière afgesloten. Dit alles onder de bezielende leiding van Eric, met als grensrechter: Leo, als verzorger: Mari en ondergetekende Eip loopt er een beetje bij om het thuisfront middels twitter e.d. op de hoogte te houden en u verder lastig te vallen met wedstrijdverslagen.
De al gememoreerde bekerwedstrijden zijn tegen respectievelijk: Nivo Sparta (een hoofdklasser, Streefkerk (bij ons in de competitie) en GJS A1 (vierde divisie) Zonder al te bescheiden te zijn kun je wel stellen dat we daarin niet veel kansen hebben. De eerste wedstrijd van dit bekerseizoen was tegen Nivo Sparta. Een sterke ploeg en in de hitte konden we het 38 minuten bijbenen tegen hen (op zich knap) maar toen de ban eenmaal gebroken was ging het hard en een 0-7 nederlaag was het eindresultaat. Niet iets om je ongerust over te maken en je snel richten op de wedstrijd een week later voor de beker tegen Streefkerk. Een wedstrijd waar we al na twee minuten heel onbenullig achter kwamen, maar die verder redelijk gelijk op ging en die ondanks een 2-1 nederlaag perspectief bied voor de competitie.
Dan de competitie: op papier een heel sterke competitie met bijna allemaal A1 ploegen: Clubs als LRC, Sliedrecht, Rijsoord en Oranje Wit (A2)…we kunnen de borst nat maken! Vandaag een ploeg waar we wellicht een kans tegen hebben op punten: Sleeuwijk (ja zover zijn we al: tegen gerenommeerde clubs als Sleeuwijk denken wij al punten te kunnen pakken met een heel jonge A1; het zelfvertrouwen groeit met de dag bij ons!
Patrick die de hele week niet getraind had en Marijn (licht geblesseerd) begonnen op de bank. Dat ‘beginnen’ viel overigens nog niet mee: de fraaie nieuwe kunstgrasmat kreeg vanaf 12 uur zoveel regen te verwerken dat de drainage het niet af kon voeren en her en der onder de toplaag kwamen bulten water te voorschijn. De wedstrijd werd een half uurtje uitgesteld en het is fascinerend om te zien hoe alle water ineens verdwenen was en er een perfecte ‘gras’mat lag. Wat een voorrecht wanneer je als vereniging over twee van zulke prachtige kunstgrasvelden kunt beschikken! De wedstrijd stond onder leiding van een zeer rondborstige wat oudere scheidsrechter die er in zijn kanariegele shirt imposant uitzag. Het vele geel deed vermoeden dat hij wellicht nogal kwistig met kaarten zou zijn, maar in tegendeel: van hem zal de KNVB niet rijk worden. Echt een type van: mij maak je niet gek… Het werd al snel duidelijk dat Sleeuwijk de ploeg was die het spel maakte en wij speelden wat opportunistischer: de bal snel naar voren en dan hopen op de balvastheid van Sjoerd en de snelheid van Arwin of Mike. Dit laatste kwam er de eerste helft niet echt uit. Sleeuwijk aws de bovenliggende partij zonder heel veel kansen te creëren overigens. Het was een spelhervatting in de 14e minuut die via via voor de voeten van een tegenstander kwam en twijfelde niet: 1-0. Wederom een spelhervatting in de 26e minuut betekende de 2-0. Op dat moment zeer teleurstellend, want ook wij hadden een aantal grote kansen. Arwin, die bijna op de doellijn stond kreeg de bal er niet in een een vrije trap van Niels op zo’n 18 meter van het doel eindigde op de kruising. Zo gingen we rusten met een teleurstellende achterstand en het was bijzonder stil in de kleedkamer. Eric probeerde de boel op te peppen, maar hel bleef angstvallig stil. De leiding vetrok toen maar uit de kleedkamer en stond buiten nog wat na te praten over die vreemde stilte… Wat er vervolgens binnen gezegd is weet ik niet: hebben ze elkaar de waarheid gezegd? Heeft er iemand zijn mond opengetrokken? Geen idee! Toen ze het veld op kwamen nam Eric de aanvoerder (Jari) even apart, hij posteerde Jari voorin en Arwin op het middenveld en of het daar alleen aan gelegen heeft weet ik niet, maar het begon te lopen. Er kwam iets in de ploeg van: dit nooit, zo gaan we niet naar huis! En nog geen twee minuten na de aftrap scoorde Mike na een prachtige aanval de 2-1! Een ideaal moment natuurlijk en we gooiden er nog een schepje bovenop en met name Dennis (B-junior; 15 jaar) speelde een wereldpartij! Hij straalde iets uit wat zijn directe tegenstander behoorlijk begon te irriteren en helemaal uit de wedstrijd haalde. Toch hadden we ook een portie geluk nodig: een overtreding van Maurice binnen de 16 leverde een terechte penalty op. De genoemde tegenstander van Dennis wilde graag zijn gram halen en nam de strafschop, maar schoot ruim naast. Dat kwam aan bij Sleeuwijk en het gaf ons nog wat extra inspiratie. Ik moet eerlijk zeggen dat ik in alle opwinding vergeten ben hoe ze exact tot stand kamen maar Sjoerd tekende voor zowel de 2-2 als de 2-3. Er ging het nodige ‘gekluts’ aan vooraf maar hij stond twee keer op de goede plek. Wat een zwaar bevochten overwinning, maar ja…dat zijn de mooiste! Als team voor elkaar door het vuur gaan; knokken tot je er (bijna) letterlijk bij neervalt. Ook al ben je voetballend wellicht iets minder dan je tegenstander, er toch in blijven geloven, daar gaat het om: karakter tonen.
Wellicht is die tijd in Renesse toch heel goed geweest en is er daar een band ontstaan die dit seizoen wel is veel belangrijker kan blijken te zijn dan een paar oefenpotjes voorafgaand aan een voetbalseizoen. Voorlopig staan we minimaal een week (gedeeld) bovenaan.