RKTVC A1 – HSSC’61 A1:  4 – 3

De woorden van onze huidige koning zijn al vaak aangehaald: “de dag waarvan je wist dat die zou komen…”  Dat gold eigenlijk ook wel een beetje voor de A junioren deze competitie.  Wie het verloop van ons team de afgelopen weken een beetje gevolgd heeft weet dat de stand op de ranglijst wel erg rooskleurig was. Slechts één gelijkspel en vijf overwinningen deed ons aan ons de kop van die ranglijst belanden en diverse scenario’s begonnen zich al af te spelen in de hoofden van spelers en begeleiding. Toch wisten we ook dat we zeer kwetsbaar zijn met onze kleine selectie van slechts 13 spelers. Al een aantal malen haalden we met heel veel inzet en (eerlijk is eerlijk) ook een beetje fortuin de punten binnen, maar het hing ook een beetje in de lucht dat het een keer mis kon gaan. Vaak zie je dat zoiets dan gebeurt tegen een ploeg waar je dat gezien de stand op de ranglijst niet zo heel snel tegen verwacht. Vandaag was dus die wedstrijd: uit tegen RKTVC. Onze verdediging (de minst gepasseerde tot gisteren) moest het stellen zonder de geblesseerde Nicky (hele wedstrijd)  en Patrick (mocht een helft spelen) Van de B junioren leenden we Bas van Deursen en Tom Stuy. Er moesten dus een paar aanpassingen gebeuren en Maik ging weer ‘ouderwets’ achterin spelen op de plaats van Nicky en Kees de Nijs speelde als laatste man. Dan komt echter wel aan het licht dat je dergelijke aanpassingen niet zo gemakkelijk opvangt. Ondanks de goede wil lukte er niet zo heel veel de eerste helft. Even leken we op voorsprong te komen, maar Jari had zijn handen gebruikt om de bal mee te nemen en het doelpunt werd terecht afgekeurd. De eerste helft was van beide kanten van een vrij matig niveau, waarbij echter RKTVC wel tot scoren kwam. Nu schrikken we daar ook weer niet zo hard van, want op achterstand komen we eigenlijk iedere wedstrijd wel. Toch hadden we hier een beduidend slechter gevoel bij, want er was niet zo heel veel wat er op wees dat we dit na de rust even recht gingen zetten. Maar zoals door Eric in de rust terecht opgemerkt: je krijgt in het voetbal altijd een tweede kans (helft). Die begonnen we inderdaad een stuk beter en de gelijkmaker hing in de lucht, maar uit een counter kregen we volkomen onverwacht de 2-0 om onze oren; dan wordt het ineens een stuk lastiger. Zaak is dan om het hoofd koel te houden en proberen om toch de draad weer op te pakken, er was immers nog tijd genoeg. Bij RKTVC verstaan ze echter de kunst (sommigen noemen dat professioneel) om je uit je spel te halen (veel liggen, balletjes wegtrappen etc.  etc.) en het is zaak om daar verstandig mee om te gaan. Dat ging echter bij Maurice even helemaal mis en hij reageerde zijn frustratie verbaal af op de scheidsrechter. Niet slim en hij mocht gaan douchen. Toen werd het helemaal een moeilijk verhaal. Dennis die bewezen heeft dat hij ook aardig kan keepen ging op doel en toen even later Sjoerd na een prachtige aanval de 2-1 maakten gingen we er weer in geloven. Waar het de vorige wedstrijden wel eens mee zat,liep dit nu geheel anders en onze tot gisteren solide verdediging ging een paar keer de mist in. Eerst maakte RKTVC 3-1 waarna vervolgens Sjoerd met een prachtig schot toch weer hoop bracht: 3-2. Na weer een misverstand achterin volgde de 4-2. Arwin scoorde nog de 4-3 maar verder kwamen we niet. Een nederlaag waarvan je zou kunnen zeggen dat we misschien wel meer van onszelf hebben verloren dan van onze tegenstander.

Dom, dom, dom, maar pas echt dom als we hier niets van leren. De problemen stapelen zich echter wel op. Nicky hopen we er over een paar weken weer bij te hebben maar Maurice zullen we voorlopig wel even kwijt zijn en dat is al lastig genoeg om op te vangen. Ik weet nog wel een goede keeper en nog een paar leuke A-junioren…maar ja: die hebben hun plek al veroverd in ons vlaggenschip.