Alvorens aan het verslag van de wedstrijd tegen Unitas te beginnen moet ik eerst mijn verontschuldigingen aanbieden aan  spelers en trainer.  Ik schreef verleden week immers dat de titelstrijd wel zal gaan tussen LRC en Sleeuwijk… Dat werd me niet in dank afgenomen! We hebben immers maar drie punten verliespunten meer dan beide ploegen en ontvangen ze ook nog eens allebei op Het Plein. Ik had dus nog maar net m’n zondagochtendpreek achter de kiezen of ik kreeg al te horen dat ik veel te weinig  geloof (!) heb in dit team en dat ze zeker nog voor het kampioenschap gingen en anders wel voor een periodetitel! Kijk da’s nog eens wat anders als die technische staf van ons vlaggenschip die al tevreden is bij handhaving in de derde klasse en niet over een periodetitel durft te praten ;-) Maar zonder gekheid: de aanvoerder heeft natuurlijk helemaal gelijk: het kan inderdaad nog best. Voor vandaag stond er dan wel gelijk een heel belangrijke graadmeter op het programma: de wedstrijd tegen Unitas. Zij hadden voor aftrap twee punten minder dan wij en het was dus zaak te winnen. We blijven dan inderdaad mee doen om de titelstrijd en houden tevens een naaste belager op afstand. De uitwedstrijd eindigde in een benauwd gelijkpelletje en dat was vooral aan Maurice te danken die toen een wereldpartij keepte.

Verder dient ook nog gemeld te worden dat Niels en Sander afwezig waren vandaag wegens een welverdiende wintersportvakantie en we dus exact elf man hadden. Richard, Bas en Jelmer slootten na hun wedstrijd van de B aan bij ons zodat we toch nog wat te wisselen hadden. We speelden op het B veld waar een stevige wind schuin overheen blies en waarvoor het in de dug-out prettig schuilen was. Waar we dus vooraf met het nodige ontzag voor Unitas de wedstrijd benaderden was daar vanaf het eerste fluitsignaal niet veel van te merken. We namen al snel het initiatief, de eerste kansen ontstonden, maar het vizier stond niet echt op scherp. Sjoerd schoot rakelings over de lat in kansrijke positie en Marijn en Maik lieten ook de kans op de openingsscore liggen. Unitas stelde daar niet zo heel veel tegenover al was het wel oppassen voor hun counter. De angst dat wanneer je zelf niet scoort, je tegenstander dat wel doet sloop er een beetje in en het laatste gedeelte van de eerste helft werd het niveau er niet beter op. Toch was Eric in de rust bijzonder te spreken over zijn jongens: een geweldige inzet en de nodige kansen gecreëerd! Er ontbrak echter maar één ding…

We waren nog maar een paar minuten bezig in de tweede helft (de eerste kans was alweer om zeep geholpen) of Sjoerd brak de ban:  het is bekend (in ieder geval bij ons, maar nu ook in Gorinchem) dat hij een geweldige trap in zijn ‘rechter’ heeft en dat liet hij zien: vanaf zo’n 25 meter haalde hij verwoestend uit en de bal verdween in de kruising: 1-0 een goal om in te lijsten! Langs de kant haalden we opgelucht adem al was de buit natuurlijk nog lang niet binnen. Toch hadden we er wel vertrouwen in, want onze verdediging geeft niet zo veel weg en ook vandaag niet. Maurice had het niet echt druk, maar juist dan is het knap dat je die enkele bal die je krijgt goed pakt. Met nog ruim een kwartier te gaan mocht Arwin zich achter de bal zetten voor een hoekschop en slingerde de bal heel goed voor het doel waar Kees de Nijs zijn sprongkracht toonde en de bal prachtig binnenknikte: 2-0

Unitas probeerde nog wel met een laatste slotoffensief iets te forceren, maar zoals gezegd: Maurice voorkwam met een paar heel goede reddingen dat het nog spannend werd. Wederom een mooie overwinning; de vierde op rij! Een echte teamprestatie en wederom de ‘0’gehouden; ook de vierde op rij! Complimenten ook aan de scheidsrechter die een goede wedstrijd floot en aan Unitas die er aan bijdroeg dat het een sportieve wedstrijd was.