Zaterdag stond de wedstrijd tegen Streefkerk op het programma, maar vrijdag voelden we de bui (letterlijk) al aankomen: regen, heel veel regen, wind en natte sneeuw; hondenweer! Dat werd een voetballoze zaterdag… en toen we zaterdagmorgen de gordijnen openschoven wisten we het helemaal zeker: een bevroren vlakte waarop niet te voetballen is.  Je schakelt vervolgens alle social media in en middels twitter en app berichten en natuurlijk de diverse sites stromen de afgelastingen en herkeuringen binnen. Alleen bij Streefkerk bleef de melding staan” geen afgelastingen bekend”.  Ik begon me al te ergeren aan zo’n vereniging waar men zo laks is met dergelijke zaken; je weet toch dat men elders graag op tijd op de hoogte is! De tijd verstreek en van lieverlee begon het door te dringen: in Streefkerk hebben ze  of veldverwarming aangelegd of ze zijn daar gek of ze hebben een nieuwe wintersport uitgevonden: ijsvoetbal… want de wedstrijd ging gewoon door. In de kantine van HSSC aangekomen ging de discussie verder en waren we het er over eens: gekkenwerk, vragen om blessures etc. etc. Uiteindelijk toch maar vertrokken. De tocht door de binnenlanden van de Alblasserwaard rijdend, gebeurde er iets merkwaardigs: daar waar we vertrokken uit een witte nevelige wereld, brak de lucht open: een fel zonnetje scheen ons in het gezicht en de temperatuur liep op van -2 in Hei-en Boeicop naar +5 in Streefkerk.  Aldaar aangekomen even een plekje voor de auto zoeken (is wel eens lastig daar en bovendien zijn de bermen aldaar tevens hondentoiletten…dus oppassen geblazen!) en vervolgens constateren dat ze bij Streefkerk een prachtige grasmat hebben liggen! Ze hebben daar de afgelopen tijd de drainage aangepakt en dat werpt zijn vruchten af: hier kon je prima op spelen! Een opgepimpte kantine, mooie nieuwe dug-outs en (bijna) een nieuw scorebord…ze hebben het goed voor elkaar daar langs de dijk; complimenten!

Dan de wedstrijd: de derde onderlinge confrontatie dit seizoen. Voor de beker met 2-1 verloren, voor de competitie thuis een 2-1 winst, dus we zijn aardig aan elkaar gewaagd! Hun linksbuiten (door ons omgedoopt tot Kishna) heeft de stap naar hun eerste elftal gemaakt, maar ze hebben nog voldoende klasse in huis om er weer een mooi potje van te maken. We waren met een complete selectie deze zaterdag en Eric borduurde voort op de wedstrijd een week eerder tegen Unitas en besloot wederom met een versterkt middenveld aan te treden. Dit paktte tegen Unitas goed uit en onder het motto:” never change a winning team” belandden zodoende Niels en Sander op de reserve bank. Maar er zijn meer spreuken van toepassing op een voetbalwedstrijd; zo ook “resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst”. Deze laatste spreuk was vandaag meer van toepassing, want de slag op het middenveld werd verloren en het was Streefkerk dat de eerste 20 minuten over ons heen liep. Onze backs hadden de handen vol aan hun buitenspelers en keer op keer kwam er een voorzet vanaf de zijkant. Het was aan hun slordige afwerking en een paar nuttige reddingen van Maurice  te danken dat we niet op achterstand kwamen. Eric greep in door Maik terug te halen naar het middenveld en Jari iets meer naar voren te laten spelen. Dit leek te helpen en we kwamen wat onder de druk van Streefkerk vandaan. Toch was er en goed uitgevoerde counter voor nodig om op voorsprong te komen. De bal kwam uit de achterhoede bij Jari terecht die de razendsnelle Arwin goed aanspeelde; hij nam de bal mee en haalde vervolgens vanaf zo’n 25 meter verwoestend uit en de bal verdween onhoudbaar voor de keeper in de bovenhoek. Een prachtig doelpunt; tegen de verhouding in op dat moment, maar daar heb je natuurlijk maling aan…(op de terugweg werd me -door Marijn- nog even gewezen op zijn belangrijke rol bij dit doelpunt; hij trok namelijk het gat waardoor de ruimte ontstond voor Arwin die zodoende de mogelijkheid had om te schieten en om die reden was het allemaal niet meer zo moeilijk voor Arwin…het was dus feitelijk een assist van hem: ’t is maar dat u het weet) Het bleef vervolgens een beetje op en neer golven en beide kregen we kansen. In de 40^e minuut kwam Streefkerk op gelijke hoogte: een corner kregen we niet weggewerkt en een echte frommelgoal betekende 1-1. Toch kwamen we nog voor rust op voorsprong en ook wij scoorden uit een corner. Arwin gaf hem strak voor en Dennis kopte hem bij de eerste paal in het dak van het doel.

Met een 1-2 voorsprong gingen we de rust in en Eric wees in die rust maar weer eens op het feit dat we toch echt allemaal ‘bij de les’ moeten zijn en als team alleen met heel hard werken hier drie punten vandaan mee kunnen nemen.

In de tweede helft kwam Niels  er in voor Maik en we kregen meer grip op de wedstrijd. Veel kansen waren er niet, maar door de stand bleef het heel lang spannend. Sander kwam in de 60^e minuut in het veld voor de Marijn en in de 75^e minuut leek Sjoerd de wedstrijd te beslissen en tekende voor de 1-3.  Terwijl ik nog bezig was om middels een tweet  (dat duurt bij mij altijd ff) dit aan de buitenwereld te laten weten lag de 2-3 echter al in het doel. Daar putte Streefkerk de nodige moed uit en er ontstond steeds meer een voetbalgevecht met de nodige emoties en gele kaarten, zonder dat het overigens echt onsportief werd. De scheidsrechter trok (terecht) de nodige tijd bij, maar toen hij tegen half twee afblies konden we weer drie punten bijschrijven. De top vier (Sleeuwijk A1, LRCA1, SliedrechtA1 en HSSC’61 A1; mooi rijtje hè!!!) wonnen allemaal hun wedstrijd en lijken te gaan strijden om de titel en de twee periodetitels. Die laatste (2^e periode)  staan we goed voor: 12 punten uit vier duels. Volgende week op Het Plein hebben we wat recht te zetten tegen RKTVC. Bij de uitwedstrijd deden we onszelf geweldig de das om en verloren we door een rode kaart en domme fouten; dat mag zaterdag zeker niet gebeuren. We weten allemaal dat een nacompetitie heel erg leuk kan zijn!
Op naar de hoofdklasse…(zijn ze gek geworden in Heicop???)