Zaterdag 2 april stond bij velen al met een dikke stift omcirkeld in de agenda. (of met en verhoogde prioriteit in de digitale agenda).  Dat was eigenlijk al zo nadat het wedstrijdschema voor het seizoen 2015-2016 bekend werd gemaakt. Er zijn nu eenmaal clubs die wat extra bij een HSSC-er losmaken. Dat kan een club als Lekvogels zijn op een ‘normaal’ niveau. Een club als Everstein op een wat hoger niveau, maar als je het hebt over de top van HSSC,  en dan heb je het over de A-junioren, dan komen er andere namen om de hoek kijken. Ploegen als Sliedrecht, Sleeuwijk en LRC; daar meten wij ons mee. En zeker laatstgenoemde is  een tegenstander waar je niemand voor hoeft te motiveren. Vooraf hadden we er echter geen rekening mee gehouden dat het, naast het feit dat het een streekderby  is, ook nog eens zou gaan om de titel. Die inzet was er vandaag en met name LRC kon daarin een heel grote stap zetten. Bij winst vandaag konden zij de onderlinge strijd van ons tegen Sleeuwijk afwachten en zou het voor ons een heel moeilijke opdracht worden om nog een gooi naar de titel te doen. Zoals ik ’s morgens al twitterde: beiden moeten eigenlijk winnen en één ding was vooraf zeker: dat ging niet gebeuren. Verder hadden we nog iets recht te zetten: in Leerdam waren we, mede door een vroege rode kaart van Arwin, kansloos en verloren we met 7-1

We hadden een complete selectie ter beschikking en zo konden we dus met dertien man starten; waarvan er uiteraard twee dit vanaf de bank deden. De week vooraf had Eric zich danig verdiept in de tactiek welke ons een kans moest geven tegen een ploeg die aan de lopende band scoort en ook nog eens de minste tegendoelpunten heeft in onze competitie. De uitwedstrijd was ons wel duidelijk geworden dat je ze niet in hun spel moet laten komen, want als dat gebeurt ben je kansloos. Eric besloot met een 4-4-2 opstelling te starten zodat er iets meer zekerheid ingebouwd werd op het middenveld en we vooral zouden loeren op de counter en de doeltreffendheid van Sjoerd. Zaak is dan wel om niet op achterstand te komen, want dan wordt het tegen een team als LRC een lastige klus. Taak dus om zeer geconcentreerd te spelen en met een inzet van 100% (meer kan echt niet…) Nou dat hebben we vandaag gezien: een inzet waarop werkelijk niets viel af te dingen. Een verdediging die geen steek liet vallen en fantastisch om te zien hoe een jongen als Dennis (die nog  B-junior is) een zeer talentvolle spits van LRC in bedwang wist te houden. Maar eigenlijk moet ik niet teveel namen noemen, want als ik ooit een teamprestatie heb gezien was dit wel vandaag. Toch had het allemaal heel anders kunnen lopen als…Als de linksbuiten van LRC in de derde minuut niet een bal vanaf drie meter voor het doel na een fraaie aanval over rechts bij de tweede paal hoog over het doel lepelde. Gaat zo’n bal er in dan krijg je waarschijnlijk een totaal ander wedstrijd. Maar goed hij ging er niet in en hoewel LRC het spel bepaalde kregen wij ook onze eerste kleine kansjes. Goed ingrijpen van Arwin die in de 16^e minuut vervolgens Marijn in staat stelde om te schieten. Zijn schot ging echter voor het doel langs, maar het gaf toch aan dat er kansjes kwamen. In de 34^e minuut mocht Arwin een vrije trap nemen en hij schoot de bal gevaarlijk ‘de zestien’ in. Daar stond een heel stel  LRC-ers te verdedigen, maar zij kregen de bal niet goed weg. Via de rug van een speler viel de bal voor de voeten van Sjoerd en dat moet je als tegenstander altijd zien te voorkomen.  Sjoerd is iemand die in dergelijke situaties  onmiddellijk de trekker overhaalt; ook nu schoot hij hard en laag binnen: 1-0! Wat een ontlading op en om het veld, maar LRC pakte de draad op waar ze gebleven waren en het was zaak om te trachten de voorsprong tot de rust vast te houden. Dit lukte bijna…Bijna dus, want op slag van rust was het hun linksbuiten die nu vanaf de rechterkant een actie in huis had à là Robben: naar binnen komend en ondanks dat je het aan ziet komen als verdediger kun je niet voorkomen dat hij gaat schieten en dat deed hij in de korte hoek:   1-1; een prachtig doelpunt! Een teleurstelling voor ons, maar wel een stand die recht deed aan de eerste helft. We gingen dus met een gelijke stand rusten en de vraag was of dit energievretende spel van onze zijde in de tweede helft vol te houden was?

We begonnen met dezelfde spelers na de rust aan de tweede helft en Marijn had de voorsprong op zijn schoen maar zijn lob ging weliswaar fraai over de keeper, maar eindigde helaas ook  bovenop het doel. De wisselspelers begonnen zich warm te lopen en in de 55^e minuut kwam Sander in het veld voor Niels en 5 minuten later kwam Patrick er in voor Nicky die licht geblesseerd was. Het ging behoorlijk gelijk op en we hadden LRC iets beter in bedwang dan in de eerste helft. In de 68^e minuut was het wederom Sjoerd die in het strafschopgebied de bal kreeg. Hij draaide zich knap vrij en schoot nu met zijn linkerbeen hard raak: 2-1. Hij begint zo langzamerhand toch wel een fenomeen te worden die Sjoerd; geef hem een halve kans en hij maakt’m! Een mooie voorsprong en vervolgens brak er een klein half uur aan van stand zien te houden. Dit gebeurde en hoewel op het tandvlees wisten wij de overwinning over de streep te trekken. LRC raakte nog wel de buitenkant van de paal, maar verder kwam men niet. Een overwinning van ‘het collectief ’tegen een ploeg die weliswaar veel individuele klasse in huis heeft, maar die met name in de eerste helft veel te slordig was in de eindpassing en daardoor teveel mogelijkheden liet liggen.

De uitslag zal in Sleeuwijk met gemengde gevoelens zijn ontvangen: vreugde om de nederlaag van LRC, waardoor zij nu weer alleen koploper zijn, maar ook gewaarschuwd, in de wetenschap dat zij over drie weken naar Hei-en Boeicop af moeten reizen. Stel dat wij weten te winnen van Sleeuwijk en vervolgens LRC, Sleeuwijk en HSSC datgene doen wat ze geheel 2016 al doen: hun wedstrijden winnen, dan staan zij aan het eind van de competitie gedrieën bovenaan. Doelsaldo schijnt niet beslissend te zijn dus dat kan nog leuk worden in mei…

Maar goed, zo ver is het nog lang niet; er wachten eerst nog vier finale’s.

O ja, voor diegenen die zich gestoord hebben aan de eerste alinea en over het niveau van de A-junioren binnen HSSC: u moet niet alles serieus nemen na zo’n dag; in de euforie van zo’n overwinning zeg je wel eens gekke dingen. Volgende week eerst maar weer eens zien te winnen van De Alblas. Aanvang 10.30 uur op Het Plein. U bent weer van harte welkom!