MD1-1

MD1-2

MD1-3

MD1-4

MD1-5

MD1-6

MD1-7

MD1-8

Hallo HSSC-ers,

Het is lang geleden dat ik een verslag heb geschreven, nu ik er goed over nadenk, misschien nog wel nooit gedaan…..

Maar na zo’n prestatie van mijn team kan ik natuurlijk niet achterblijven:

Begin van het seizoen hebben we een keuze gemaakt met de TC. We wilden iets meer weerstand omdat we met deze groep diverse keren kampioen waren geworden. Er werd ditmaal dus voor gekozen om in de competitie tegen de jongens D te gaan spelen, en voor de beker tegen meisjes C.

Het begin van de competitie begon goed, we wonnen de 1e wedstrijd maar helaas ging deze ploeg naar een andere competitie, weg 3 punten. We merkten dat de tegenstanders ons vaak onderschatte, we maakten ze het moeilijk en verloren vaak maar nipt maar er werden ook verrassende resultaten geboekt.

Voor de beker speelden we de 1e wedstrijd tegen Haarsteeg en deze werd met 0-13 gewonnen. 2 dagen later speelden we de 2e wedstrijd tegen Emplina en deze werd wederom gewonnen met 7-1. Dit was een zeer goede uitgangspositie om een ronde verder te komen met nog 1 wedstrijd in het verschiet. Deze werd eind oktober tegen Hedel gespeeld, 6-0 winst. Dit betekende dat we de volgende ronde bereikt hadden. (Ondertussen was de najaarscompetitie afgelopen en waren we toch onderin geëindigd.) Deze was eind december tegen Ophemert, minder gemakkelijk dan de andere wedstrijden. De tegenstander was zeer gedreven en fanatiek maar toch wederom verdiend met 2-0 gewonnen. Na de winterstop konden we door bekeren.

Eind januari stond de 1e competitiewedstrijd op het programma maar helaas afgelast wegens het slechte weer. Het slechte weer hield lang aan, onze 1e wedstrijd konden we pas half maart spelen, maar deze hadden we wel direct in de pocket!

De volgende ronde in de beker speelden we tegen SC Emma, ook hier weer een dikke verdiende winst van 1-7.

We waren in vorm maar toch begon het hier en daar een beetje te kraken. Er werd ook nog door verschillende meiden regelmatig een extra wedstrijd gespeeld op zaterdag omdat andere teams omhoog zaten met aantallen. Het einde van de competitie naderde en we waren zover dat het in eigen hand hadden, maar helaas…..

Er bleef nog 1 doel over, DE BEKER!

Ameide werd verslagen met 4-0 in de ¼ finale en in de ½ finale werden we gekoppeld aan Breskens/Schoondijke. Van dit team wisten we bijna niets, alleen dat ze van mosselen hielden en dat

ze al 2 maal ongeslagen kampioen waren geworden. Doordat er die dag het ING jeugdtoernooi op Het Plein was konden we pas om 17.00 uur op de velden.

We waren beter maar hij wilde er niet in, plots na een hoekschop van de tegenstander in de 1e helft stonden we met 0-1 achter. In de rust was het terras inmiddels aardig volgelopen. Toen de 1-1 viel bood dit perspectief om de wedstrijd naar ons toe te halen. Wederom kans op kans zonder resultaat. Er gebeurde van alles hier en daar , een blessure, was het een strafschop? Het inmiddels meelevende publiek begon zich er (positief) mee te bemoeien. Er werd gescandeerd ‘Forza Heicop’. Volgens mij kregen we vleugels want opeens lag de bal er toch nog in in de 3e minuut van de blessuretijd (ik werd gek!). De scheidsrechter floot af en wat een ontlading! Wat hebben we een mooie ‘warme’ club! Of we kampioen geworden waren! Dit was natuurlijk niet zo maar we stonden in de finale van de beker, en waren inmiddels goed cupfighters geworden. Na dit alles ging Hans, Sigi en ikzelf de balans opmaken. We waren behoorlijk gehavend uit de strijd gekomen. Na wat rustige trainingen en onze wonderdokter Margreet lukte het toch om bijna iedereen weer fit te krijgen op de dag van de finale. Inmiddels was bekend dat we om 10.00 uur moesten spelen in Oosterhout. In verband met de bekerfinale om 9.00 uur van onze C1 moesten sommige ouders zich helaas opsplitsen om bij beide kinderen te kunnen kijken. De spanning was voelbaar en bij mijzelf ook al een week aanwezig. We speelden wederom tegen een geheel onbekende ploeg, HMVV uit Hooge Mierde, ergens tegen de Belgische grens aan. Ook dit team was dit seizoen al 2x kampioen geworden dus er stond ons wat te wachten.

De supporters waren in grote getalen aanwezig met spandoeken en de het nodige vuurwerk. Super!

Na de aftrap waren de eerste 5 a 10 minuten voor de tegenpartij en speelden bij ons de zenuwen nog parten. Hierna begonnen wij te voetballen en dit bracht ons tot een 2-0 ruststand. In de 2e helft kwamen we al snel op 3-0 en hadden we ze gebroken. Na de 4-0 was het zeker, WE WINNEN DE BEKER!

Daar was die beker, daar hebben we het met z’n allen voor gedaan!

Na de huldiging in Oosterhout gingen we terug naar onze thuishaven ‘Het Plein’. Hier werden feestelijk onthaald en wederom gehuldigd. En het feest begon……….!

De volgende morgen werd ik wakker en ja hoor, het was ECHT waar. De medaille die ik nog om had was echt. ‘Mijn’ meisjes hadden het geflikt! Het besef was er en nu genieten, genieten en nog eens genieten…..

Graag wil ik de ouders, supporters en de club bedanken voor hun inzet. Zonder jullie allen was dit niet mogelijk geweest.

Groet van een trotse coach.

Klik hier voor nog meer foto's