Week geleden
We zijn na de wedstrijd tegen Groot-Ammers direct weggegaan, wat we meer doen, met de mountainbikes de Ardenne van België in, in het plaatsje Froidchapelle met zijn prachtige meren, deze meren vormen het grootste watergebied in België. Heerlijk weer maar met de “P” in me lijf want we hadden namelijk verloren, de belangrijkste wedstrijd van het seizoen! Het heeft me de hele week dwars gezeten. Na de winterstop niks meer verloren inclusief de thuiswedstrijd tegen hetzelfde Groot-Ammers (5-2). Hoe kan dat nu toch?

Het was een wedstrijd om mee te blijven doen voor het kampioenschap en daar lag nu de moeilijkheid volgens mij, spanning in het team. Maar dit was ook het geval bij de tegenstander. De eerste helft was van beide kanten zenuwachtig en gaf zeer matig voetbal, waarin wij iets beter doorkomen en met 0-1 (Maarten) voor zijn gaan rusten. Maar dan gebeurt wat dit seizoen al diverse malen is gebeurt, een snelle tegengoal direct na rust, de tegenstander komt op 1-1 en die voelen dat er meer te halen is, we kunnen er niks tegenover zetten en dan mis ik de brutaliteit en bluf van “dit gaat ons niet gebeuren” helaas valt ook de 2-1 en in de laatste 15 minuten gaan we 1 op 1 spelen en verliezen we uiteindelijk met 4-1.

Ik bespreek het direct met de jongens na op het veld. Teveel punten verloren in het begin van het seizoen met het opbouwen van het team, na de winterstop prima gedaan, inclusief de 0-1 voorsprong van vandaag niets verloren. Daarna helaas 30 minuten minder (angstig) gespeeld, maar trots zijn wat we al hebben neergezet en de volgende pittige tegenstander komt er alweer aan. Hoe gaan we daar mee om? Maar de “P” blijft er even.

 Derby tegen Everstein
Deze wedstrijd leeft op allerlei manieren. Donna was al aangesproken dat Everstein er klaar voor is en  super scherp hadden getraind. Neefje van Milan speelt bij Everstein en de resultaten van Everstein vallen ook op: gewonnen van VVAC, gelijk tegen Groot-Ammers…… Heerlijk toch om tegen Everstein te spelen na de verloren wedstrijd?

Maandag op de training heb ik me er weinig mee bemoeit en de training goed in me opgenomen, 2 doelen, 2 teams en één bal, een partijtje noemen ze dat. Prima toch? Lekker getraind vraag ik dan na afloop…. Hoeveel is het geworden? Wat mij steeds opvalt is dat voetballers niets uit zichzelf doen, zeker als er geen bal aan te pas komt. Ik hou niet van partijtjes, en daar gaan de discussies nog wel eens over. Ik wil veel training, maar vooral gerichte training, spelers in een bepaalde situatie dwingen. Trainingen op de perfecte traptechniek (met rechts én links), het passen met de binnenkant van de voet en het inslijpen van driehoekjes. Zodat ze tijdens de wedstrijd niet hoeven na te denken over deze vaardigheden. Trainingen waar niemand zich kan verstoppen, woensdag gericht getraind en donderdag de techniek training.

 De wedstrijd
Je merkt dat het vertrouwen er niet helemaal is, kunnen we het nog? Dan missen we Maarten nog eens (vakantie), maar hebben daar Lennart voor terug. Jessie heeft nog steeds last van zijn knie. In de voorbespreking heb ik Ajax maar eens aangehaald en moest dat vermelden van Marco (bij deze), die hebben de tegenstander het gevoel gegeven dat ze totaal niet kunnen voetballen. Vanaf de eerste minuut vol druk zetten en de tegenstander afjagen. Dat gevoel moeten we Everstein ook geven en dat hebben we gedaan.

Na afloop gaven de trainers van Everstein het ook aan “we hadden hier niets te zoeken” een betere compliment kan je niet krijgen. De 1^ste helft was het ook nog even zoeken naar het vertrouwen, en de juiste posities op het veld door de wisselingen. Na 4 minuten staat het al 1-0 door Remon. Met het 2e doelpunt ben ik zo blij, de manier waarop en de energie die we (Marco en ik) daarin hebben ingestoken en de mannen en vrouwen natuurlijk zelf ook. Alle trainingen zijn ze er weer! en natuurlijk omdat het is gefilmd, de beste manier om het te laten zien.

http://www.regio-voetbal.nl/voetbalmoment/doelpunt-de-derby-van-jo13-1-hssc61-everstein.

Bart speelt naar Yme, Yme zoekt de een-tweetje met Lieke en is zelf in beweging vooruit en passeert zijn tegenstander naar waar de ruimte is en vervolgens dribbelt hij met beide benen en daar komt het “Yme kijkt over de bal” en overziet de situatie. (Dit heeft hij zelf in de voorbespreking aangegeven “ik moet overzicht houden”) Lobt de bal precies bij Job en maakt hem af met zijn buitenste (rechter) been. Job is namelijk links. Als hij het met zijn linker had gedaan had de tegenstander de bal geblokt: 2-0. Tevens de ruststand. Dit is een voorbeeld van de arbeid die we als team leveren op de trainingen en terug zien op het veld. Ja wij kunnen het nog, voetballen!

2^e Helft
15 minuten later staat het alweer 3-0 door Job, en de 2^e van Remon van vandaag zorgt voor 4-0. En de laatste van onze kant is ook weer zo een mooie, Milan die de aanval begint van eigen helft en zorgt dat hij zelf aan het eind van de aanval staat en de 5-0 op het scorebord neerzet. In de laatste minuut doet Everstein nog iets terug: 5-1 eindstand. Klasse mannen en vrouwen. Vertrouwen hebben in elkaar.

Op naar volgende week
Woensdag en donderdag trainen en zaterdag de vroege wedstrijd bij Sliedrecht

Groet,
Koos