Hij staat weer op het programma: de enige echte derby der lage landen noemt mijn collega schrijver van Everstein het (ja we houden elkaar goed in de gaten…). Toch is dat wel een beetje een gewaagde uitspraak. Als je bedenkt dat Groot-Ammers - VVAC en Meerkerk en Ameide het deze dag ook tegen elkaar opnemen. De laatste twee zijn dorpen uit onze gemeente waar de gevoelens volgens mij heel diep zitten. Deze week een mooi interview in Het Kontakt tussen een paar zwagers uit beide teams met daarin verhalen uit een ver verleden die er niet om liegen hoe de verhoudingen tussen deze twee dorpen liggen. Bij Everstein en HSSC heb ik altijd het idee dat de verhoudingen een stuk vriendelijker liggen. Ik moet ook ontzettend oppassen wat ik schrijf, want met een vrouw die heel wat uren van haar jeugd op het complex aan de Lekdijk doorbracht en twee zonen die ineens thuiskomen met dochters met een rood-wit hart kun je zomaar niet meer alles op een site zetten… Ik hoorde zelfs vertellen dat op facebook van Everstein stond dat de schrijver van HSSC in het verslag van de wedstrijd tegen Brederodes uitging van een overwinning voor ons. Dat is geen nieuws: daar ga ik elke week van uit! Het valt wel eens tegen, maar dan zijn er altijd wel weer mensen in de kantine voor een goed gesprek na afloop en uiteindelijk wordt het dan gewoon weer zondag. (na een welverdiende nachtrust overigens)

Deze zaterdag komt er een heel nieuw probleem om de hoek kijken: familieverplichtingen zijn de reden dat ik niet de gehele wedstrijd kan kijken. Wat te doen? De verslaggevers staan niet te popelen en om er nou vanuit te gaan dat het na 60 minuten wel beslist is…Deze week zagen we wel in Londen dat je daar niet zomaar vanuit kunt gaan. Het idee was dat ik de wedstrijd volg tot de 60^e minuut, vervolgens in de auto via de uitslagen app de stand verder volg en het laatste half uur wel bijgepraat wordt door deze of gene. Ik neem verder aan dat voor het ‘echte’ verhaal ook ‘echte’ journalisten van onze lokale bladen op pad gestuurd worden en anders kunt u altijd nog het verslag lezen op de site van Everstein. De uitslag zal er niet anders van worden. De wedstrijdspanning was echter dusdanig groot dat ik die 60 minuten wist op te rekken tot ca 75 minuten, maar toen de 0-2 voor HSSC viel moet ik toch echt vertrekken. De hele wedstrijd overziende had ik wel vertrouwen in een goede afloop…HSSC liet heel veel kansen liggen, maar benutte er in ieder geval nog twee; Everstein hielp de meest fantastische kansen om zeep of teisterde het houtwerk; die gaan echt niet scoren vandaag. Maar toen ik ter hoogte van GAKO reed (kan geen toeval zijn) kwam het onheilspellende bericht binnen: 1-2 en nauwelijks op de A2 weer een piepje op mijn telefoon: 2-2.

Dan zit je in de auto echt met een gevoel van: wat gebeurt daar allemaal? Eigenlijk weet je dat wel; dat zijn van die krachten in het voetbal die je vaker ziet en bij Everstein kwam blijkbaar dat gevoel naar boven: dit nooit! We hebben niks meer te verliezen en ineens lukken dan dingen die tot die tijd niet lukte. HSSC was het blijkbaar helemaal kwijt en als er dan een paar foutjes in het spel sluipen ziet alles er ineens anders uit. De spanning in de auto werd bijna ondraaglijk kunt u zich voorstellen en je hoopt dan dat het bij een gelijkspel blijft, maar eigenlijk voel je al aankomen dat dit wel eens slecht af kan lopen…en inderdaad: inmiddels op de A27 aangekomen kwam de 3-2 binnen. Wat een zeperd voor Heicop,  maar wat zal het een opluchting geweest zijn voor Everstein: na vier nederlagen ontstond toch een beetje een ‘angstgegner’ gevoel bij onze Noorderburen.

Wat rest is voor HSSC de scherven bij elkaar rapen, de stukken aan elkaar lijmen en bedenken dat we in een fase zitten waarin het allemaal even niet meezit. Telkens één doelpuntje verschil, maar dat levert allemaal niet veel op.

Hoe de derde helft is verlopen weet ik niet, maar kan ik me wel iets bij voorstellen. Hopelijk is die in een goede sfeer verlopen…berichten die elders uit de regio vandaan komen, hoop ik dat ons bespaard zijn gebleven. Deze keer de felicitaties voor Everstein en hoe ik de zondag doorkom met die vrouw en schoondochters??? Ach, terwijl ik dit schrijf schijnt de zon alweer en luidt de klok…nee niet de noodklok.